Vazgeçtim
Azalırken yıllar her dal kırıldığında
Günler geçip gider ömründen sessizce
Delip giderken umutlar yalnızlık saatlerinde
Gözlerin gelir, vurur gözlerimden nedensizce
Hani ıssız bir şehir de kalıp düşünürken
Bir başına sebepsiz ve nedensiz kalmışım
Tek seçenek halindeki düşlerimi de alıp
Her gün umutlarıma saymışım
Bir sessizlik miydi beni öylesine düşündüren
Belki de serin bir gecede terlemekti
Ya da böylesi bir tutkuya kapılıp
Alıp kalbimi bırakmaktı kadere kim bilir
Kim bilir belki de bir rüzgar vardı içimde
Ya da bir öfke gelip geçmişti yüreğimden
Ne olduğunu bilemediğim bir hayat içinde
Gelip savurmuştu beni gökyüzüne
Sitem edip geçmek vardı şimdi kendimden
Ama hiç bir zaman dilim varmadı anlatmaya
Ve hiç bir zaman da gücüm yetmedi gönlüme
Ve yine öylece kalsan da yüreğimde
Gidiyorum
Önce senden sonra kaderden
Vazgeçerek
Gidiyorum
Mert Zafer Cansever