Menü Kapat

Hece Şiirleri

 

Mert Zafer Cansever – Hece Çalışmaları

” (c) Bu sitedeki şiirlerin, şarkı sözlerinin, makalelerin veya kısa romanların her türlü telif hakkı şair yazar Mert Zafer Cansever veya temsilcilerine aittir.  Şiirlerin, şarkı sözlerinin, makalelerin ya da kısa romanların, izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ”


SUDANDIR BENİM HASRETİM

Atın gölün kenarına sudandır benim hasretim
Rüzgar nedir bilemem ki savursun diye beklerim
Özleminle yanmadım hiç güneş beni kavursa da
Ben umudumu sen diye gözlerimden silemedim

Yüce kış gelir dokunur belki yalnızlık sokulur
Ya da bir bulut ağlar da inceden bir yağmur olur
Islanan bakışlarıma buz tutmuş dağların vurur
Baş ucumda kar yağsa da isminle üşüyemedim

Uzaktan bahsetme hepsi ahiretten karanlığa
Biraz yakından baksan ki kalbimdeki aydınlığa
Yanı başımda varlığın biraz olsa uzak kalsa
Ömrümden vazgeçmiş gibi düşer yoluna gelirim

Mert Zafer Cansever


DİLİ YOK VEDANIN

Çağırır rüzgarlı yorgun yolların
Yavaşça yürürken bitkin bakarsın
Sesin buğusunda kaybolurken sen
Dili yok Vedanın susup kalırsın

Geçen yıllarını çok anımsama
Hepsi birer ölü ya da hatıra
Yine doğar diye umut olursa
Ruhu yok güneşin battı sayarsın

Zamanla ağırdır geçen saatler
At çıkar kolundan hepsi geçmişler
Geriye doğru mum yakarsan eğer
Gülünen haline yanıp ağlarsın

Mert Zafer Cansever


RAMAK

Geçiyor önümden sert fırtınalar
Bu gece sanki ben kırgın gibiyim
Savrulup gitmeden gelse sabahlar
Karanlığa teslim olmuş gibiyim

Geliyor gönlümden çıkıp gidenler
Gidip de dönmeyen o gülücükler
Issızca adımı ele verenler
Yalnızlığa ramak kalmış gibiyim

Değmeden yüzüme geçer seneler
Hasreti içime dökermiş derler
Sel gibi yaşımı gökten süzenler
Derdimi ömrüme vermiş gibiyim

Mert Zafer Cansever


YAR YARINA AŞKI

Günler de zamane dünümde kalır
Keşkeler sessizce göğe açılır
Hayaller gözümde hep yarım kalır
Yar yarına aşkı bırakma sakın

Boranla yetişir özlerim deme
Yıldırım da düşer gözlerimiz de
Yüce volkanlarla bir şarkı dinle
Kar zamana karşı durur mu sandın

Yer mi yok gidecek başım gözüm ak
Bastığım her yer de şu yeni toprak
Kolay mı çok uzak şehirde yaşamak
Sar şimdi yolumu yolum kalmasın

Mert Zafer Cansever


HUYUNA SUYUNA

Unuttum seninle kaybolmasını
Tek duam aşkının var olmasıydı
İstemem yılların düş olmasını
Hayalini bizden ayırmadım ben

Sözünle kalbime kilidi vuran
Özünle kendine aşık olduran
Milyonlarca rengin sahibi olan
Özüne sözüne esir oldum ben

Başımı döndüren hayalin vardı
Hayata bağlayan suyuna daldı
Küçük bir damlası aklımı aldı
Huyuna suyuna ait oldum ben

Tutarken elimi çok özlenmesi
Yürürken yolunda beklemek seni
Her bakışın yeni denizler gibi
Yüzüne gözüne vurulmuşum ben

Mert Zafer Cansever


BULMACA GİBİ

Düşününce seni gülümsüyorum
Bir garip oluyor sonuncu bahar
Sen konuş içinden ben susuyorum
Nice sözlerinde acı yalanlar

Olur da gönlüne değmesin sesi
Hemen her yerimde yağmur izleri
Böyle miydi kalbin bulmaca gibi
Masum yüreğinde bilmece aşklar

Hatırası aşkın yakar derlerdi
Gördüm gözlerinde alev gibiydi
İçimin ateşi söner mi sanki
Yazımda kışımda hep acılar var

Mert Zafer Cansever


LÛZUMSUZ AŞK

Yakından lûzumsuz şuursuz bir aşk
Hüznümün adresi bu şehre çıkar
Uzaktan yabancı kusursuzca kal
Bakarsın ikinci bir şansın çıkar

Tesadüf olsa da çıksan yoluma
Umudun olmasın solumdan yana
Sağında bir yerde güller açarsa
Gülme yüzlerine anılar çıkar

Hasretin zamanı geçti geçeli
Unuttum özlemin soğuk ismini
Dökülen yapraklar dirilse şimdi
Geçen her mevsimde acısı çıkar

Saatler mi geçer al gözlerinden
Yorulmuştum inan o sözlerinden
Kar beyaz dı yıllar şimdi ne desen
Dinlesem ki seni yine al çıkar

.
Mert Zafer Cansever


EŞKÂLSİZ

Tutunacak dalın hiç kalmasa da
Tutunma rüyanın en riyasına
Yüce dünyada bir bahtiyar olsa
Gün olur yılanı çıkar ortaya

Hileyi bilmezler bildiğin kadar
Bileni dinlemez al sarmaşıklar
Eğriyi görsen de ileri yıllar
Geç olur acısı düşer bahtına

Geçen ay suretsiz yine eşkâlsiz
Tanımsız sularda sanki denizsiz
Geçerse yılların senden habersiz
Yol olur çaresi kalır aklında

Yaz günü ayazı vurursa eğer
Baktığında geri özlerse gözler
Her konuştuğunda acırsa sözler
Tutulma güneşin en sıcağına

Mert Zafer Cansever


RÜZGAR OL

Tüm geçen gecenin zifiri rengi
Kesmeden sesimi aç gözlerimi
Delice imkansız günler diledim
Bu sabah zamanı alsaydın geri

Tarifi anlamsız günler doğuyor
Yakamı şansızlık hiç bırakmıyor
Gönlüme acıyla dünler vuruyor
Bu sabah doktorum olsaydın bari

İyi bak gittiğin şaşkın yollara
Kendimi bıraktım kaldırımlara
Ağlayan yapraklar varsa dalında
Rüzgar ol bu sabah savur kalbini

Mert Zafer Cansever


DİRENME DİLİNİN ÖZGÜRLÜĞÜNE

Direnme dilinin özgürlüğüne
Bırak da haykırsın aşkın rengini
Gün olur bedenin gider ecele
Hangi mahzen saklar kara bendimi

Gecikmek ölmesi kadar acıdır
Kavuşmak umudun diğer yanıdır
Ölümlü dünyada umut yakındır
Can alıp koparma senden kendimi

Mazlumun güneşi her zaman doğmaz
Ay karanlık olsa korkumuz olmaz
Yağmur olup yağsak çiçekler solmaz
Eksik etme bizim ak gölgemizi

Yokluğun içinde sensiz olmuyor
Adınla varlığın şimdi yetmiyor
Yanımdaymış gibi umut vermiyor
Gözümün önünden ayırma bizi

Bilirim sözüne baharlar gelir
Budaklansın dallar tomurcuk nedir
İnanma gizliye saklısı esir
Söküp at içinden aşkın sesini

.

Mert Zafer Cansever


RESİMSİZ SURET

Unuttum ismini bir bilen var mı
Bir dolu yağıyor yaz aşıkları
Mevsim mi değişti uçuştu kuşlar
Gökyüzü ağladı için mi yandı

Sorsam bilemezsin niye ağladın
Fırtınalar koptu sen anlamadın
Bir kuş yuvasından kanatlansaydın
O kalbin içinden beni anardı

Yokluğumda aklın nerede şimdi
Dağların ardında kaybolur gibi
Gözlerine sevgim değseydi belki
Yolların ardında beni aradı

Doğan güneşlerim kış olur artık
Pencerem çerçevem oldukça kırık
Duvardan duvara yaktıkça yaktık
Resimsiz suretin küllerle kaldı

Mert Zafer Cansever


AY OLUR KAYBOLUR

Anlatsam yılların al cefasını
Yine anlamazsın ak sevdasını
Dinlesen özlemin bu şarkısını
Sağır olur duymaz o kulakların

Bir düşümde görsem bin uyanırım
Varmadan sabaha gece  kanarım
Çok hayaller kurar zincir kırarım
Kör olur görmez di o uykuların

Girsen kollarıma gündüz yolunda
Geçer hayallerim her kaldırımda
Şahit olsam senin bir bakışına
Ay olur kaybolur o bakışların

.

Mert Zafer Cansever


SEVEN HEP BAŞA DÖNER

Gün olur düşersen maviliğime
Gülünce yüzümden iç birer biner
Yüzlerce hüzünden doğsaydın bile
Aşkın değirmeni kalbimde döner

Yalansa derler ki farazi dünya
Hiç inanmadım ben tüten dumana
Girse biri aklıma tutuşup yansa
O kalan aklıyla kalbimde söner

Gel vuralım suya izimiz kalsın
Savur şu rüzgarı ateşi sarsın
Alacaksa alev ikimiz yansın
Nasıl olsa seven hep başa döner

Mert Zafer Cansever


YOLUMDA PUSULAM

Deliyim özlemin en şahanesine
Susamışçasına divane gibi
Açsam kollarımı engin denizde
Bir nefes alsam yaşanmış gibi

Öyle buruk değil mutluluk sanki
Tuttuğum aslında umudun eli
Arada içimde hırçın sesleri
Geceden sabaha gün gelmiş gibi

Üzülmem güneşim doğmuyor diye
Yıkılmam zamanın her saatinde
Kaybolmam bu şehrin caddelerinde
Yolumda pusulam senmişsin gibi

Mert Zafer Cansever


ÖMRÜM SENİNDİR

Belki alışılmış belki değildir
Yaşadığım tek yer yüce kalbindir
Ötesi içimde söylemesi kolay
Dilimde sözümdür ömrüm senindir

Haykırsam ne gerek dünya biliyor
Çıksam şu yollara ahali dinliyor
Gece gökyüzünden resmin iniyor
Doğan her güneşin adı senindir

Uzansam buluta bir elim sende
Her nereye gitsem sen gözlerimde
Yatsam kollarına yine sen diye
Gördüğüm her rüya yine senindir

Mert Zafer Cansever


OLURUM

Sen hemen ardında taş duvarların
Ben biraz altında sert kayaların
Tutar mı hesabı ak umutların
Her taşın altında ben kaybolurum

Desen kendim için deli olurum
Köşe bucak seni arar dururum
Nice uzun taşkın seller bulurum
Düşmeden denize ben boğulurum

Ölsem ki ağlama yağmurdan önce
Aradığın o ben o gökyüzünde
Yağarsam yavaşça nemli gözlerine
Sırılsıklam ıslak toprak olurum

Mert Zafer Cansever


AY YÜCE

Ay yüce gök mavi gece karanlık
Özledim uykumda doğan güneşi
Sanırdım her sabah günüm aydınlık
Yürüdüğüm yollar zifiri gibi

Usulca uçarken can kırıkları
Tanıdım sesinden esen rüzgarı
Vururken göğsüme yürek ağrısı
Yürüdüğüm yollar çökermiş gibi

Yağarmış gibi gök aldatır beni
Güneşli bir günde karartır seni
Kaybolur o anda günün izleri
Yürüdüğüm yollar yalanmış gibi

Gece şahit olsun sen bilmesen de
Yüce kalsın mavi sessizliğinde
Suskunluğum doğsun ay gölgesinde
Yürüdüğüm yollar dilsizmiş gibi

Mert Zafer Cansever


GECE GÜNDÜZ DÜŞLERLE

Geçen giden rüzgarla anıp durdum adını
Çekse miydim sessizce özleminin kahrını
Bir tek içimde benim tek nefeslik kokun var
Onunla yaşayarak yazsa mıydım bahtımı.

Şu zamanda umutlar erkenden yeşermiyor
Dönerim diyen bahar yazını seçemiyor
Uçuşan tüm yapraklar ağlamaklı düşüyor
Kana kana içerek boğsa mıydım bahtımı.

Ölüm olsa şimdiye kavuşmuştum eline
Gerçek olsa hayaller sarılmıştım beline
Seni hiç sevmeseydim vurulmuştum birine
Gece gündüz düşlerle ansamıydım bahtımı.

Mert Zafer Cansever


AŞİYAN GÖZLER

Suyu bana anlatma o benim yaşantımdır
Kana kana içtiğim aydınlık hayatımdır
Biterse diye korkma denizimdir nehrimdir
Yüze yüze anlattığım mavi dolu dünyamdır

Umut dolu bulutlar yağarsa üzerime
Bulunmaz tek aşkınla çıkar gökyüzüne
Cümle cihanla dünya süslense gözlerime
Gözlerinde kaldığım göklü bir aşiyandır

Yüce bir mutluluktur coşkun bir deniz gibi
Sel gördüm düşlerimde pınardan gelir sesi
Evimizin zilinde tek ikimizin ismi
Seninle tüm yaşantım bahtiyar dünyamdır

Mert Zafer Cansever


SEN BİLEMEZSİN

İçimden imbatlı gelir sesin
İşitsem de seni yetişilmezsin
O sessizliğimde geçtin şahidim
İstesem de seni sen bilemezsin

Ara yollarımın koynundamıydın
Kanımca dağların tam ardındaydın
Saklımda bir yerde aklımdamıydın
Neydi kalbimdeki sen bilemezsin

Gözlerimde öte uzak düşlerin
Yazı olurdu o serin gecenin
Bir yuvası vardı serden geçenin
Şimdi neredeyim sen bilemezsin

Mert Zafer Cansever


GÖZLERİN DÜŞLERİMDE

Desen ki ağlama dayanamam ben
Dinlesem bir şarkı uyuyamam ki
Gizlice bir derdim vurur kalbime
Umutsuz yarınım tüm dünlerimde

Gide gele hale düştüm seninle
Doğardı yalnızlık çekip gidenle
Ver elini desem şu özleminle
Umutsuz düşlerim hep gözlerimde

Gider oldum yılın ilk mevsimine
Bakar oldum kışın penceresiyle
Yanar oldum yazın o güneşiyle
Umutsuz dünlerim tüm günlerimde

Gece yüreğinle uyur sanırdım
Uzatır elimi dokunamazdım
Dalıp gökyüzüne günü kurardım
Umutsuz gözlerin tüm düşlerimde

.
Mert Zafer Cansever


HAYALLER PARİS

Gözlerimden öte uzandın bile
Ellerimden gayrı tutuştun ele
İçinde kalbimin nemli sesiyle
Şimdi duyar mısın riyalar paris

Yolum yollarından gittiği halde
Her gün nefesini çektiğim yerde
Seni beklediğim şark köşesinde
Şimdi dinler misin türküler paris

Kahraman kalsaydım inanmasaydım
Açılıp denize boğulmasaydım
Atsaydım kendimi haykırmasaydım
Şimdi bilir miydim umutlar paris

Sen toprakttın hani ben basamadım
Işık oldum şehre sen yakamadın
Bir dünya savaşla barışamadım
Şimdi bilirmisin hayaller paris

Mert Zafer Cansever


ÇOK ÖZLETMESİN

Yola düştüğünde kasımdı aylar
Yokluğum hasreti belli etmesin
Ben bildiğin gibi hep avuntular
Gittiğinde sevgim çok özletmesin

Sendeki resmimi sakla izleri
Çektiğin elleri son sözlerini
Bıraktığın gibi unut hepsini
Baktığında bana çok özletmesin

Gece otururduk ay karşısında
O sabah güneşi çizdik aynaya
Bir akşam güneşi bıraktın yasa
Kaldırma başını çok özletmesin

Sen dememiş miydin aşk bir bilmece
Sen bulabildin mi bir cevap sence
Sorma sakın yazık ay gözlerine
Susmayı seçtim ben çok özletmesin

Mert Zafer Cansever


AŞKLA TİTRETEN

Diner karanlıkta acı yağmurlar
Bir ışık olursun seni özlerken
Güldürür yüzümü ara sokaklar
Ey sen gülüşümü aşkla süsleyen.

Issızca adada özler gibiyim
Sıcacık gözlerde doğar düşlerim
Karadan uzakta tutmak isterim
Ey sen ellerini aşkla sevdiren.

Kalbimin dilinde ismin söylenir
Öyle ki cümleler sohbetindendir
Gülüşür türküler gözlerindendir
Ey sen muhabbeti aşkla yücelten.

Körelen bahtıma tarihi sordun
Ağlayan kalbimin talihi oldun
İçimde yanan o volkanı buldun
Ey sen yüreğimi aşkla titreten.

Mert Zafer Cansever


KİTLENDİM KALBİNE

Üşüyorsam eğer havadan değil
Diyor ki şeytan git önünde eğil
Yanılıyorsam da umrumda değil
Kitlendim sözüne sonuna kadar.

Hasretimse benim ak yıldızlara
Yoksan gökyüzünde kara toprağa
Sığmazdı özlemin vakti zamana
Kitlendim gözüne geceler kadar.

Öylesi bir sırrı söyleyemem ki
Böylesi bir aşkın yoktu ötesi
Sen alfabelerin sonuncu harfi
Kitlendim adına sonsuza kadar.

Dirense ömrüme hain zamanlar
Yakılsa içimde gelecek aylar
Yıkılsa üstüme o yüce dağlar
Kitlendim kalbine sonuna kadar.

Mert Zafer Cansever


SEN OL

Çok savaşlar verdim aşkın uğruna
Çok yanlıştan döndüm bahar ayında
Hep bir yaz diledim Allah adıyla
bir cennet bıraktı yalaz gönlüme

Olur da kalbini, özlediğimde
Başımı koyardım, hayallerime
Her sabah yüzümü döndürdüğümde
Bir tek sen ol dokun yüreğimize

Gün olur bin olur yüzlerce hasret
Yükselir dağlarım göremem elbet
Bir güvercin gelir dese ki sabret
Bir seni beklerim, ölümden öte

Kanatlanmış içim sen bilmiyorsun
Yol dediğin nedir zorlamıyorsun
Bir aşk kokusunda fark etmiyorsun
Tek sen geçiyorsun kalbimden öte

Kimse vazgeçilmez değildi inan
Çelikten kelepçe sardı boynumdan
Hadi gel de seni çıkar ruhumdan
Bir sana bağlıyım bir de gölgene

Yapayalnız ikimiz daha doluyuz
İstersek toprağa yağmur oluruz
Ayrılırsak eğer biz boğuluruz
Sen ol nefesimiz yeterli bize

Mert Zafer Cansever


SUYUN HER HALİ

Sular gibi düşüyor tenime sesin
İçimde bin titriyor titrek sözlerin
İlk güllerim gibiydi renkli gözlerin
Ben her halini senin çokça özlerim

Uykuları uyurdum bilirdim tenini
Uyandığım her sabah gelirdin sanki
Penceremde kuşların aşk seslerini
Duyar olurdu kalbim çokça beklerim

Yanımda bir yerlerde ismin kokuyor
Bir tek gölgen vuruyor dokunulmuyor
Gelip al düşlerimden çok uyunmuyor
Uyandığım her sabah seni gözlerim

Can canından ibaret suyun bir hali
Küllerinle uçuşan çocuklar gibi
Yokluğunda kalbimle savaştım gani
Vurulan her gecede yine sendeydim

Derince denizlerin adı gözlerin
Sen misali esiyor içimde sesin
Uzak umutlar gibi bir çığ özlemin
Nefes alsan yanımda yine özlerim

.

Mert Zafer Cansever


TEK SEN DEĞİLSİN

Günümde gecem ve ertesi sabah
Gözlerimden giden bir sen değilsin
Uykumun hayali şimdi simsiyah
Benim için biten tek sen değilsin

Bilsen yaşantımı ruhuna benzer
Sürsen dudağını yollara düşer
Bir serzeniştir ki hiç bilemezler
Bir umut bekleyen bir sen değilsin

Yüzünde kırgınlık eyvah diyorum
Bir anda kendimi yük sanıyorum
Düşen gözyaşını anlamıyorum
Semaha ağlayan bir sen değilsin

Açsam sandığımı anılar çıkar
Dokunsam birine diğeri yakar
Bir izleyen olsa bir deli sanar
Geriye götüren bir sen değilsin

Görüp görmediğim her şeyi aldın
Bulup bulmadığım her şeyde kaldın
Bilip bilmediğim yerlerde yaktın
Benim için giden tek sen değilsin

.

Mert Zafer Cansever


AH ZAMAN ZAMAN

Boşa geçmezdi zaman sevdamız yaman
Ayrılıkmış acıymış, hepsi bir yalan
Korkuların aksine, cesarettin sen
Divaneydi gözlerim, ah aman aman

Günü bitmez di benim özlemlerimin
Sonu gelmezdi benim gerçeklerimin
Yolu yoktu geriye dönüşlerimin
Viraneydi yüreğim, ah zaman zaman

Bir anlık fırtınayla, hiç yenilmedim
En sert denizlerine, göğsümü gerdim
Zor olan imkansıza bendimi verdim
Üşürdüm işte bazen, ah zaman zaman

Mert Zafer Cansever


İNTİŞAR

Olmasın ki ihtimal olmasın yollar
Hüzünlü adımlarla yürüyemem ben
Durmasın ki yağmurlar susmasın gökler
Çöle dönerse dünya yaşayamam ben

Bir veremden ötesi yedi verendir
Ayakta bırakanlar birer özlemdir
Bin soruya cevabım bir sevdiğimdir
İntişâr olsunlar ki bu sözlerimden

Bilseler ki adresim aşka ikamet
Ah bilseler kimseler canım emanet
Zincire dönseydim ki içim hürriyet
Sıcaklığı kalbimin ay gözlerinden

İntifâ kaybediyor geçen zamanlar
Acıyla gitti figân ah yaşanmışlar
Düşümden emdi zehri kara topraklar
Yeni dünyamın adı sağ gözlerinden

Her gece hayallerim ifşa oluyor
Derinlerde bir yerde seni kokluyor
içimi döktüğüm sabah seni soruyor
Bendimin revası sen mert gözlerinden

.
Mert Zafer Cansever


GÜN GÜNEŞE MAHKUM

Öyle güzel değil mükemmelsin sen
Gözlerime her an seni sormuştum
Her gece masamda sırılsıklam ben
Bir şişeye mahkum sarhoşun oldum.

Gün gün özlediğim sözlerimdeyken
Sımsıcak ateşin beni sararken
Gözlerimin yönü gözlerindeyken
Gün güneşe mahkum yarını sordum

Bu sıra vakitler servetim oldu
Saatlerim sana sevda yoluydu
Boş zamanım yoktu hiç olur muydu
Ben sana mahkum kulun olmuştum

Mert Zafer Cansever


ÖPÜVER ŞİMDİ

Gönlümün busesi, bal dudakların
Elvan gözlerimden, gelsin içeri
Üzümün pembesi, al yanakların
Mazlum yüreğimden, öpüver şimdi.

Gündüzler sabaha, gece siyaha
Deli dolu kalbim, sadece sana
Kor gibi ardını, atıp yarına
Dün gibi günleri, söküver şimdi.

Ervahım olunca, gücendi mahşer
Kıskandı aşkımı, beyaz melekler
Bir nokta koydum ki, gidiverdiler
Şu son durağımdan, alıver şimdi.

Hep özledim seni, gittin gideli
Zor uğraşlar verdim, sevdim seveli
Benim di umutlar, geldin geleli
Kalbime kalbini, yazıver şimdi.

.

Mert Zafer Cansever


BİR TEK BENİ DÜŞÜN

Okurken bu satırları, o gülmeyen yüzün gülsün
Gülücükler var bu gece, ay gözlerinde süzülsün
Yaslanıp arkana dinle, şarkılar ne anlatıyor
Okşadıkça yüreğini, bir tek beni düşünürsün.

Kara kalem aşıktır bak, bembeyaz sayfalarıma
Öncesi kıştı yaram dı, değemedim saçlarına
Bak güneş getirdim sana, beni kalbinle yakala
Tutundukça gözlerine, bir tek beni düşünürsün.

Hep sövesim var gibiydi, susturuyor içimdeki
Bir evren çizdim ömrüme, yıldızımsı gözlerini
Bukle bukle yak gecenin, zor zemheri sözlerini
İçinde yandıkça ışık, bir tek beni düşünürsün.

Anlamı olmayan aşkın, hep içinde kalmıştım ben
Beni binlerce boğdular, hep aldattılar uyurken
Şimdi sen varsın ya şükür, gözlerim gözlerindeyken
Ayrılan çiftler görürsen, kalbindeki beni düşün.

Çok mutluyum huzurluyum, açıkça sana vurgunum
Gün olur susarım bir gün, belki de ben çok yorgunum
Ateş olsan da ayrılmam, geçen yıllarla suskunum
Ağlayan günler görüsen, elinde bir gülü düşün.

.

Mert Zafer Cansever


BERGÜZARIM BEN

Aşka işlenmemiş, bergüzarım ben
Kokumla bulanın, nefesindeyim
Hayallerin değil, gerçeğindeyim
Al beni eline, sür gözlerine

Geceler vakitsiz, geceler asi
Dokumla bulanın ,yorulmaz sesi
İçinde bir yerde, ben gizli gizli
Al beni göğsüne, sar bedenime

Yazıyorum mumun, kor ışığında
Ruhumu bulanın, yanar aklında
Bastığın her yeri, aşkımla sakla
Yaz beni sözüne, kur cümlesine

Sararan yaprağın, yüce dağıyım
Yerimi bulanın, hep yanındayım
Elin gözlerinde, bir başınayım
Sar beni kalbine, sar yüreğine

.

Mert Zafer Cansever


EN İYİSİ KÖR OLMUŞ GİBİ

Hangi şarkı çalsa, canım yanıyor
Duyduğum haykırış, umutsuz sanki
Bir imbat esiyor, bahar ağlıyor
Tek nefeste kışı çekmişim gibi

Canı benden alan, mahşerim değil
Yokluğun vuruyor, acılar dahil
Suskunluğun hali, yüce bir havil
Tüm cesaretimi, silmişim gibi

Meylediyor yağmur, buz mevsimine
Yağıyor gözlerim, isli tenimle
Ben aşıktım senin, yedi ceddine
Şimdi hayallerim, yüzermiş gibi
En iyisi bilme, uzak seveyim

Uzaktan uzağa, seni özleyim
En iyisi görme, bir ben bileyim
Belki en iyisi, kör olmuş gibi

.

Mert Zafer Cansever


Her Şey Yolunda

Bence her şey yolunda
Sevgilim kollarımda
Asla yalnız kalamam
Tek değilim soframda

Gurbet ellerden geldim
Ağlak nehirde seldim
Sarhoş bir serseriydim
Son kadehsin masamda

Her şeyinde güzellik
Gözlerin tam cennetlik
Öncesi çok fakirdik
Şimdi zenginiz aşkla

Gelir mi dedim geldi
Sever mi dedim sevdi
Süzerek gözlerimi
Ömrümsün dedi aşkla


KOYUVERSENE

Deli dolu gecemde, içim bayıldı
Doymuyor gözlerim, meyve sebzeyle
Çıkar şu fırından, içim kıyıldı
Bir tabak mercimek, koyuvversene.

Akşam oldu artık, bitti yemekler
Sıra geldi şimdi, güzel meyveler
Nasıl sevişiyor, sıcak bedenler
İki çift portakal, soyuversene.

Çok şekerli kahve, içelim senle
Baş başa verelim ,yanaş dizime
Bir kelepçe bağla, boş ellerime
Bu gece yanına, alıversene.

Ne demişler canım, salçalısı mı?
Yoksa sevdiğinin, kalçalısı mı?
O güzel gönlünün, varsa ağrısı
Bu gece göğsümde, yatıversene.

.

Mert Zafer Cansever


EN İYİSİ KÖR OLMUŞ GİBİ

Hangi şarkı çalsa, canım yanıyor
Duyduğum haykırış, umutsuz sanki
Bir imbat esiyor, bahar ağlıyor
Tek nefeste kışı çekmişim gibi

Canı benden alan, mahşerim değil
Yokluğun vuruyor, acılar dahil
Suskunluğun hali, yüce bir havil
Tüm cesaretimi, silmişim gibi

Meylediyor yağmur, buz mevsimine
Yağıyor gözlerim, isli tenimle
Ben aşıktım senin, yedi ceddine
Şimdi hayallerim, yüzermiş gibi

En iyisi bilme, uzak seveyim
Uzaktan uzağa, seni özleyim
En iyisi görme, bir ben bileyim
Belki en iyisi, kör olmuş gibi

.

Mert Zafer Cansever


ATEŞ ÇEMBERİ

Ne sarasın vardı, ne ayrılasın
Ebedi sevgimin, düşmanımısın
Ya kal yüreğimde, ya git sessizce
Ateş çemberi bu, dayanamazsın.

Ömürler tükettim, geçen yıllarda
Yine son baharda, çıktın karşıma
Bu böylece sürmez, aklım çıkarsa
Padişah olsan da, yaranamazsın.

Sürgülü kapımda, çalmıyor ziller
Gönlümü görenler, dertliydi derler
Yokluğuna şimdi, isyan ederler
Şehrime gelirsen, çok duramazsın.

Sen gidince gördüm, al rüzgarları
Sen gelince ördüm, set duvarları
Çokça şeyler duydum, olmaz yarını
Yolun düşerse eğer, dayanamazsın.

.

Mert Zafer Cansever


TAZE PİŞİYOR

Unlu mamuller gibi, kilo yapıyor
Zemheri karanlıkta, yuva yıkıyor
Aşk sadakat neydi, hiç bilirmiydi
Hangi fırında aşkın, taze pişiyor.

Ben senin varlığını, yokluk bilirdim
Yokluğundan öncesi, çokluk öğrendim
İki bedenle birden, göz göze geldim
Söylesene ikizler, nerde pişiyor.

Sövesim vardı sana, yakışmaz bana
Biz delikanlıyız da, ne densin sana
Kimlikteki adımın, sustum hatrına
Yürek kebaplar şimdi, yerde pişiyor.

Hayata anlam katan, gece yatandı
Güpe gündüz aşkları, katran karası
Dönüp bakmaz ardına, hep aşk yarası
Sırılsıklam hamurun nerde pişiyor.

Bir selam beklerken o kelamlaşıyor
Biz acıktık derken o şakalaşıyor
Sessizce ihanetler, kol dolaşıyor
Çarşı pazarda kalbin, taze pişiyor

Uçan kuşa martıya, hiç aldanmadım
Arka cüzdandan aşkı, hiç çaldırmadım
Hırsızlık yasaktı ya, hep inanmıştım
Kalbimi çalan hain, nerde geziyor

Hiç söylenmedi bana, ayakta uyuttu
Kendisi misler gibi, elde uyudu
Hiç aklıma gelmezdi, aklımı yuttu
Hangi fırında kalbin, közde pişiyor.

.

Mert Zafer Cansever


SENİ GİYDİRDİM GÖZLERİME

Savaştı gözlerimde, aşk karartması
Bugünlerde dünyayı, hissedemedim
Ahkâm kesiyor hayat, bıraktım yası
Bu gece gözlerime, seni giydirdim

Ne güzel söyleniyor, sarhoş nameler
Bak dolandı dilime, sevgili düşler
Tek nefeste tükenir, sırra kademler
Bu gece sözlerime, seni sevdirdim

Yine yalnız değilim, uykumda bile
Sarılıp kollarına, senle göz göze
Mis rayiha teninle, ah süzülünce
Bu gece bedenime, seni değdirdim

Şahit olsun yakamoz, sahilde adın
Gece içtiklerimin, aşkıydı tadın
Ölümsüz sevgilerle, sen yazılıydın
Bu gece yüreğimi, sana eğdirdim

.

Mert Zafer Cansever


HÜKÜM

Sen hissedebildiğim her yerimdesin
sen içimde bir yerde, mutlusu bendim
Ak papatyalar ve sen, yüreğimdesin
Seninle karanlığa, hüküm giydirdim.

Ah söndüremediğim yüce ateşler
Peşimde tükenmeyen, siyah gölgeler
Gökyüzünden düşerken al güvercinler
Seninle aydınlığa, anlam getirdim.

Uykusuz gecelerin çöldeki suyu
Acıymış yaralarmış, yok sonsuzluğu
Bir gece vaktiyle gel, at yorgunluğu
Seninle düşlerime, güneş getirdim.

Senden önce renklere, meyil veremem
Zorla duvarlar ördüm, tahrip edemem
Bundan böyle kimseye, aşkı diyemem
Seninle gözlerime, hüküm giydirdim.

.

Mert Zafer Cansever


BAŞTAN AŞAĞIYA

Duyar oldum sabah, kısık sesini
Sensizce güneşe, bakamıyorum
Bir gülüşün olsun, al düşlerimi
Uykulu gözlerle, sana vuruldum.

Tek heceli sevgim, gece misali
Örtüşür üstüne, sar yüreğimi
Çok ağır geliyor, zor saatleri
Kararttım güneşi, sana tutuldum.

Çok uzundu yollar, hali imkansız
Kavuşmak kadar zor, belki yarınsız
Çok ölümler gördüm, sanki akılsız
Ölüp ölüp döndüm, sana vuruldum.

Bir hayaldi sandım, seninle olmak
Çöküp dizlerine, bağdaşı kurmak
Hani yorgunluğu, aşkla anlatmak
Baştan aşağıya, sana tutuldum.

.

Mert Zafer Cansever


YETERMİŞ SANDIM

Gece gökyüzünde, bir yıldız ağlar
Umudu ateşe, yan diye sardım
Sarmadı dumanlar, susmadı dağlar
Islak bağlarını, bıraktı sandım.

Gülüşümde saklı, hali acılar
Bilmezdi kimseler, ne bilsin ağlar
Kalbime alçaklar, değdikçe yanar
Bu dünya derdimi, silerdi sandım.

Kısacık hayatın, ömür bekçisi
O bendim zamanın, sürgün gözleri
Büyük yalnızlığın, yoksun sözleri
Bu dünya kahrımı, alırdı sandım.

Soğuktan ötesi, donmaktı benim
Buz gibi yokluğun, ismi bedenim
Bir an düşlerimde, değer ellerim
Soğuklar sıcağa, sarıldı sandım.

Özlemin adını, ilk sende duydum
Bir yıllık şişeyi, bardağa koydum
Yudumlarken seni, bir sarhoş oldum
Ayaklar yollara, düşermiş sandım.

Çok hayaller kurdum, imkansızlıktı
İçine düştüğüm, kör kuyulardı
Hissederdim bazen, parmaklarını
Kollar kollarıma sarıldı sandım.

Günlerin güneşe, özlemi gibi
Sabahlar içimin, kor gözleriydi
Ne sabırlar çektim, son yeminim di
Yokluğun yıllara, dokunmaz sandım.

Esince rüzgarlar, barışlar kaldı
Yeryüzünde aşklar, nasıl yaşandı
Herkes aşıktı ama, hepsi yalandı
Ayrılık dünyadan, kovuldu sandım.

Bir yanda sevenler, neye değerler
Ya o terk edenler , ne kadar eder
Ödenen bedeller, ağlayan kalpler
Bu dünya ikiye, yarıldı sandım.

Yordu baygınlığı, can kırıkları
Yara bere döşekti, kan akışları
Sırılsıklam özlem, aşkı yandırdı
Varlığın kalbime, yetermiş sandım.

.

Mert Zafer Cansever


O SON DOKUNUŞ

Yolunda mutluluk, kör düğüm olmuş
Ağrılar sızılar, yarım kalanlar
İçimde bir yara, o son dokunuş
Seni hatırlatır, zamane aşklar

Kanımca kahrımı, ay karanlığı
Yok et içindeki, kör kalmışlığı
Adıyla rüzgarın, azgın kolları
Savurmak üzere, aşkı sevdayı

Senle ateşlerde, kalmakta helal
Kimseler bilmez di, kalbim iştial
Tutkulu sevdamız, yıllara emsal
İçimde yaktılar, aşkı sevdayı

Can verirken yaza, ağlaktı bahar
Bu şehirde son kez, sevgiler yağar
Geç olursa bir gün, bir ömür ağlar
Yalnızlığın vurur, aşkı sevdamı

.

Mert Zafer Cansever


AĞRIM

Biraz ağrım sızım, alışkındım ben
Seni böyle andım, hep yarım yarım
Bir çiçek olsaydın, solup giderken
Gittiğinde bile, bitmezdi aşkım

Acıyla dayandım sustum hayata
İsyan mı etseydim, yüce allaha
Tebessümdü bazen ılık baharla
Güldüğümde bile, dinmezdi ağrım

Tesadüfen mutlu, şansa mı varız
Belkide haklıydın biz boran karız
Çıksaydın yollara, ne taraftayız
Geldiğinde bile, gülmezdi kahrım

Ne sevesin belli, ne de gidesin
Tek seni sevmiştim keşke bilseydin
Şimdi tereddütle, gözlerimdesin
Sevdiğinde bile, dinmezdi ağrım

.

Mert Zafer Cansever


UYKULAR GİBİ

Geçen en sert kışın elinde aşkın
Titreseydin keşke, dizlerim gibi
Bir ara ışığın, loşta aklımın
Girseydin içine uykular gibi

Her nefeste soluk seni yaşatır
Baktığım resimler, bendi ısıtır
Düşler kurdum aya, geceye yansır
Yatsaydın içime uykular gibi

Yüce Allah seni yazarken bana
Özlemin derdini, vermiş yarına
Yakışır yıllara, ah şu yollara
Çıksaydın bir gece uykular gibi

Bak ötüşür kuşlar bukre zamanı
Duy sevgilerin kör, alaca aşkı
Seni seven kalbim, alır rüzgarı
Gel uyan bir sabah uykular gibi

.

Mert Zafer Cansever


YAŞATTA GÖNDER

Bir mektup yaz bana, içi sen olsun
hadi ver müjdeyi, bakışır gözler
Yolunda yordamda, bir adım doğsun
O masum gözleri aşkınla gönder

Önceleri gri, kısık sesini
Ödlek alıştırma titrek elini
Al ellerine kor ,aşk kalemini
Karanlık sözleri silipte gönder

Aylar uzundur der sürüklenirdik
Yıllarca ızdırap tığ biriktirdik
Aynı ateşte biz, bir közlenirdik
O yanık günleri görüpte gönder

Tenimle terleyen nemli kalbini
Özlemle tutuşan, yürek bendini
Yokluğunda kalan bu can derdimi
Sığdırıp içine yaşatta gönder

.

Mert Zafer Cansever


SEN UZAK BEN UZAKTA

Bir temmuz sıcağında kar yağar içimize
Ne oldu böyle bize, kırıldık ikimize
çoktan beri soğuktur, sıcacıktı ellerin
sen uzak ben uzakta sarıldık resmimize

Asi birer rüzgarla aşinaydık öncesi
Dolu dizgin giderken kim yıktı gözlerini
Senden önce üstümde bilmezdim öteberi
Sen uzak ben uzakta giyindik içimize

Göl başında kalbimiz, gök gibi gözlerimiz
Hayaller kurardık biz, tutuştu ellerimiz
Zemheri gecelerde firarda düşlerimiz
Sen uzak ben uzakta sığındık göğsümüze

Unuttuğumuz oldu yoldaki özgürlüğü
Bir emanetle geri, nasıl döndüğümüzü
Sor bakalım hasrete, neyi gördüğümüzü
Sen uzak ben uzakta biz nefesten nefese

Öre öre bitmeyen, kahrolası özlemler
Göz göre göre değen kırılası hançerler
Sökülüp dikilmeyen al yanık kor bedenler
Sen uzak ben uzakta küskün mü çaremize?

Sarılıp umutlara öyle beklemektense
Darılıp dağlarına böyle üşümektense
Kara kara aklınla canı düşünmektense
Ben uzak sen uzakta kalma yüreğimize

.

Mert Zafer Cansever


GÜN OLUR

Ağlamaklı yüzüm, hüzündür gözüm
Bir yemin ettim ki aşklar adına
İçimde bir ölüm sonuncu sözüm
Gün olur gözyaşım anlatır sana

Önce heveslerle bir nefes verdim
Sonra yüreğimle, ömrümü serdim
Kandım kandırıldım nazara geldim
Gün olur gün/ahım yıkılır sana

Hayat yoktu hani, bensiz olmazdı
Bensiz yaşanılan mutlu kalmazdı
Yokluğumda bir an, yok olunmazdı
Gün olur göz hakkı kalır başına

Dört duvar aynamı alırdı sisler
Sabahlar güneşi, hapsetti gizler
Kahrımın sesini duymayan hisler
Gün olur adıyla yazar aklına

Yalancı baharlar yalaz gönlümü
Üfleyip söndürdü yazdan düşürdü
Yağarsa bir anda, tutarsa güzü
Gün olur gözyaşım yakışır sana

.

Mert Zafer Cansever


İHTİMALLER VAR

Kimseler bilmesin duymasın diye
Ne yazlar bıraktık, şimdi sonbahar
Böyle gider mi bu, güzel mi söyle?
Gizli sevgilerde, ihtimaller var.

Yıllar uzun derdim şu an dertliyim
Çok uzun günlerin saatleriyim
Kırık kanadımla haber gönderdim
Şu yorgun gönlümde ihtimaller var.

Kısacık zamanda özler gibiyim
Güneşten kalbini öper gözlerim
Şu aysız dünyamda yanar hayalim
sapkın düşlerimde ihtimaller var.

Al yüreğim seni, itiraf ediyor
Kal diyor içimde vazgeçemiyor
Yokluğunda gece sabah olmuyor
İçinde aşkımızın ihtimaller var.

Gözüm gözlerinin aynası gibi
Elimde elinin kader çizgisi
Kalbinle kalbimin düşmanı gibi
Yüzümde savaşan ihtimaller var.

.

Mert Zafer Cansever


YILLANMIŞ ŞARABIMDA

Yokluğunun ardında, alaca karanlıkta
Düne uyanıyorum sensiz her sabahımda
Şehrimin gizli sessiz uykulu gözlerinde
Yine yollarımdasın yıllanmış şarabımda

Bir sahilim limansız, sessizce sedasızım
Deniz ol vur gönlüme uyandır sevdasızım
Dalga dalga aşkınla divane bir arsızdım
Delice bir maviydin yıllanmış şarabımda

Dağlara kaldım bugün yarım eteklerinde
yürü yürü bitmeyen amansız özleminde
Kırılgan ve kaygan, soğuk kış günlerinde
Soğukça bir mahzenim yıllanmış şarabımda

Ay küserse güneşe, tutulmaz sıcaklığı
Elbet yakar zamanla hasretle dağlarını
Geçerse günler biter, alır sokaklarımı
Kan kırmızı akşamlar yıllanmış şarabımda

.

Mert Zafer Cansever


BİR ADAM BİR KADIN

Değer dedim tenin rüzgarı sevdim
Yaprağından belki düşersin öyle
Ayna buldum kendime içime serdim
Yürekten bir kadın bakarsa diye

İçim hep seninle kalmaktan yana
Anlatsalar sana nisan ayında
Islak bir aşkın aşk yağmurunda
İçimde bir kadın yatar gizlice

Geceyi koruyan sorularım var
Yokluğunda sensiz hayallerim kâr
Yanar yanar kanar uykularım dar
Kalbimde bir kadın uyur sessizce

Dualarım ve sen hiç bitmediniz
Hiç unutulmazdı gül dü sevgimiz
Kokardı elinde güllü bahçemiz
Göğsümde bir kadın açar seninle

Dokundum şehrime bir gece vakti
Duvar duvar yazılı rengi sevgisi
Bu çıkmaz yolların en şahanesi
Bir kadın içimde yazar ismiyle

Bana su yeterdi aşı istemem
Bir ömür verseler onsuz içemem
Kolumda ellerle senden geçemem
Yolunda bir adam bağlı kalbine

Tüm imkanlarımız riya da olsa
Her köşe başında umudum kalsa
Yarına mahşerle yoluma çıksa
İçinde bir adam gider ölüme

.

Mert Zafer Cansever


YAĞMUR TRENİ

Tam unuttum derken o şarkı çalar
Hatırlarsın yine aşkla seveni
Bırakıp giderken bir bülbül ağlar
Gökyüzünden düşer yağmur treni

Yanarken zamanla bir su dökseydin
Yol olup özlemle mutlu gelseydin
Çöküp dizlerime aşkı görseydin
Geçmezdi göğsünden yağmur treni

Tam aydınlık derken karanlık çağlar
Söylemediler mi günler de ağlar
Her gece vaktinde yalnız dı dağlar
Kayar yıldız gibi yağmur treni

Unutursan bir gün soğuk mevsimi
Söndüğünde ateş hatırla beni
Giderken silinen tatlı sözleri
Yaz alır içinden yağmur treni

.

Mert Zafer Cansever


BAZEN AŞKA ÖLÜMDÜR

Son bestemin küskünü ayrılığın türküsü
Gözlerimde gündüzü, karanlıkla söndürür
Yarı baygın sözleri dikenüstü örtüsü
Bazen aşka ölümdür, ne çoraplar ördürür

Çöküşüm vardı yere yüreğim yeryüzüne
Bakışım kaldı sele, ele günle göklere
Ağırdan alıyorlar çabucak bilmesinler
Yokuşa sürüyorlar, düzlüğü görmesinler

Aşkın şarkılarını dinlemeden erenler
Bazen aşka ölümdür, zamana yüz büktürür

Tatlı dilliymiş belki bakma yalandır hepsi
Saklı severmiş oysa, yürektenmiş kimisi
Boş vermişim sözleri karanlıktır gözleri
Bazen aşka ölümdür, aşka kadar sövdürür

Mutlu hapishanesi bir vicdan abidesi
Yıllarca yatsam öyle, söylemez gerçekleri
Tutsam da her gecemde dört duvar ellerini
Bazen aşka ölümdür, yavaş yavaş öldürür

Sen bilmiyorsun ama hasta yatağımdayım
Ne zaman soruldum ki, cevapsız bırakayım
En kötü yokluğunda yalnızlığı sarayım
Bazen aşka ölümdür, o zehrini döktürür

Vebâlle kalmaktansa yerime gömülseydin
Şeytani bir melekle, mahşerimi görseydin
Keşke şu dünyamızda nedir onur bilseydin
Bazen aşka ölümdür, öldürüp diz çöktürür

.

Mert Zafer Cansever


BİR AYNA ÖPTÜM BUGÜN

Son aylar sonrasından o yılların ardından
Yine erken mesaim son iş günümdür gözüm
Çok ağlarsam kahrından gidersem şu dünyadan
Bir ayna öptüm bugün soluk soluğa yüzüm

Sessizce konuşunca eski dostum yollarla
İçimde bir yolculuk git diyor uzaklara
Her sabah uyandığım şu soğuk yatağımda
Bir ayna öptüm bugün yine ayazdır gönlüm

İki kalp arasında göç ediyorum bugün
Bu sevgimle ellerle ayrılıkla görüldün
Rüzgar aldı bilsinler yeryüzüne gömüldün ..
Bir ayna öptüm bugün içten içe sürüldüm

Saklısı gizlisi sen yanardım dağlarıma
Yalanı dolanı aşk kanardım bağlarıma
Seni öyle sordular sustum koca dünyaya
Bir ayna öptüm bugün güneşimi söndürdüm

Farklısı yokmuş oysa hepsi birer yaraymış
İnandığım uğruna boşuna günahlarmış
Tek bir sevabım kaldı kalbimde sadakatmış
Bir ayna öptüm bugün ayrılıkla gömüldüm

Şimdi aşk meydanında kitaplar yazıyorum
Her cümlemin başına ihanet kazıyorum
Gelmişle geçmişine noktalar koyuyorum
Bir ayna öptüm bugün aşka söverken öldüm

.

Mert Zafer Cansever


BENİM AŞKIM SICAKTIR SOĞUTMAYALIM

Gönlüme alçakları değdirme canım
İçimdeki hüzünü aklamayalım
Ben çekerim kahrını ayrılmam senden
Benim aşkım sonsuzdur bırakmayalım

Sana bana ayrılık uzun bir köprü
Gidemiyorsam eğer senden ötürü
Toprak ana çağırır ölümün sözü
benim aşkım hayattır ayrılmayalım

Bu dünya vefasızca yorar aklınca
Yine uyur zamanla yalnız kalınca
Hiç aklımdan çıkmayan kalbe bakınca
Benim aşkım sanadır kararmayalım

En güçlüsü içimde senin varlığın
Ayakta kalıyorsam sebebi saklım
Gizlice kulağına söylenir aşkım
Benim aşkım şaşkındır saklamayalım

Mevsimlere darıldım yağmadın diye
Kış olup gelsen bile ağlamam yine
Bu en son baharımda açaydın keşke
Benim aşkım sıcaktır soğutmayalım

.

Mert Zafer Cansever


BİR UMUTTUR ÖYKÜSÜ

Penceremin sözlüsü özlemidir türküsü
Kokusu ağaçların rüzgarıdır sürgüsü
Açan her baharımda müjdesidir kalbimin
Senle yüce kalbime tesellidir döngüsü

Geçer zaman aylarım habersizdir yıllarım
Kırım kırım dökülür bu sonuncu baharım
Dokunsa da sonuma tükenmez umutlarım
Senle yüce aleme bir ibrettir öyküsü

Sen imkansız dedikçe severim demedim mi
Öyle kaçıp gittikçe yine de gelmedim mi
Simsiyah karanlığa güneşi sermedim mi
Senle yüce dünyama bir umuttur öyküsü

Yolları gezdim senle yolculuğu sonsuzdu
Ellere özenmiştim yakınlığı yokuştu
Delice çok sevmiştim yorgunluğu bir hoştu
Senle yüce sevgime uzunluktur ölçüsü

Kazaklar giyinmiştim sen içimdesin diye
Üşürsün belki dedim kış gelmesin kalbine
Aman nazar değmesin o narin ellerine
Bir bedenim var sana sıcaklıktır örgüsü

Özleminle kalsaydım yine zora gelmezdim
Ölümle sözlenseydin bu dünyayı bilmezdim
En kışı sen olaydın şu yazı getirmezdim
Senle nice mevsimin yıllarıdır öyküsü

Alev oldum yanmıştım bir ateştti aşkımız
Sarhoştu gözlerimde gece uykularımız
Huzur olup yağdılar gerçek duygularımız
Senle yüce dünyama bir umuttur öyküsü

.

Mert Zafer Cansever


İÇİMDE HAKİMİYET YÜCE KALBİNDİR

Bir anlık da olsa, hiç olmasaydın
İçimde fırtınamın, tek nedenidir
Kararsan dünyama, konuşmasan da
Gözümde körlükle, sözüm kalbindir

Arada bir sana, susardım bazen
Küserdim arada, yola çıkarken
Hepsi bahaneydi, çok özlemekten
İçimde sessizlik, sisli kalbindir

Sözü geçmez bana, hiç kimselerin
Tadı gelmez bana, tatlı kahvenin
Uzaktır elleri, güzel güllerin
İçimde hakimiyet, yüce kalbindir

Suyla doymaksızın, ömrüme bedel
İçtiğim her pınara, dokunur asel
Beni yokluğunda alırsa, bu ecel
İçimde vatanım, şura kalbindir

Gülüşün mavidir, bakışlarımda
Dolanır yüreğime, aşk yatağında
Saplanır içime, son durağımda
İçimde yolların, adı kalbindir

Uykusu baldandır, suyla kaplıysa
Hiç bir gece sensiz, yatmadım daha
Uyanamam sensiz, hiç bir sabaha
İçimde güneşin, rengi kalbindir

Gönlümü cennetten, ayırabilen
Uğuruna parayı, yok edebilen
Aşkına toprağa, boynu büktüren
İçimde yeryüzü, ekili kalbindir

Bu kent susuzluktur, şu yokluğunda
Sağnak gibi yağar, bu varlığınla
Yolları dağ gibi, taştan olsa da
İçimde şehrime, yolum kalbindir

Aklımdan çıkmayan, o gözlerindir
Göğsüme sığmayan, ince sevgimdir
Yıllarca yormayan, nice hasrettir
İçimde hakimiyet, yüce kalbindir

.

Mert Zafer Cansever


ÖDEDİM YALNIZLIĞI

Her gece üzerime, yorgan yaptım aşkını
Gizlice serdim seni, anardım yollarını
Yine seninle sana, kalbine sarılmışım
Binlerce sen olunca, unuttum yalnızlığı

Farklı farklı günlere, yazılmıştı özlemim
Hep içindeydi senle, o kör olan gözlerim
Bakar bakar dururdu, yudumlardı yüreğim
Aylarca seninle sensiz, avuttum yalnızlığı

cam gibiydi keserdi, geçerdi mevsimiyle
kan gibi kırmızıyla, alıştım yüreğine
buz gibi geçerken o, bahar arifesiyle
yıllarca beni sensiz, bıraktı yalnızlığı

Ben güneşe alındım, sensiz doğarsa diye
Küserdim sabahın bu, erken saatlerine
Yoldaşımdı karanlık, tutunurdum geceye
Gecelerce ışıksız, yakardım yalnızlığı

Toprağa düşerdim ben, o düşü gördüğümde
Uyanıp terli terli, sarılır ellerimle
Şu başımı koyduğum, mis gibi elbisenle
Islanmış bedenime, sarardım yalnızlığı

İsyanımdı yokluğun, yine de üzülmezdim
Yağmur olup kalsaydın, gökyüzüne küsmezdim
Bir sevgim vardı oysa, ne bedelle sevmişim
Seninle sensizliğe, ödedim yalnızlığı

.

Mert Zafer Cansever


O GELİYOR AKLIMA

Ne zaman akşam olsa, o geliyor aklıma
Bırakıp giden düşler, biten gülüşlerim
Hangi vakit yol olsa, çöküyor karanlığa
Susuyor umutlarım, sarıyor kollarına

Bir ömür huzur vardı, sonsuzdu bu hayatta
Dünüm günümdü hepsi, çiçekli bir baharda
Islanan bakışlarla, bir umuttu dağlara
Şimdi batarken güneş, çöküyorlar usulca

Her ne zaman sevsem, kar düşüyor yurduma
Her ne zaman ağlasam, güz geliyor aylara
Bembeyaz bir sayfanın, sondaki satırıyla
Bir defter daha sanki, kapanıyor ardıma

Sarı yapraklar yıldır, sürgündür yollarıma
Ekilen ağaçlar mutsuz, kök söktürüyor akşama
Darılan kalp üzgündür, puslu dudaklarımda
Parçalanmıştı aşkla, ayrılık duvarında

Yaşamaksa amacım, kirli çıkmaz sokakta
Çekilmez bir geceyle, sarıldım sabahlara
Batan o her güneşin, kızdırılmış yanıyla
Acı ve tatlısıyla, o geliyor aklıma

.

Mert Zafer Cansever


ONA AĞLADIM

Canımı alaydın, ona yanmazdım
Elimi kırsaydın, hiç alınmazdım
Yıkarak gittin ya, usulca kaldım
İşte ben sessizce, ona ağladım

Giderken ardından, bakmaz olaydım
İşlerken günahı, sana durmazdım
İhanette seni, nasıl anmışım
İşte ben sessizce, ona ağladım

Kahretmişim sana, karlı dağlarım
İçimde dinmez şu, yaşlı yıllarım
Nasıl da sevmişim, nasıl kanmışım
İşte ben sessizce, ona ağladım

.

Mert Zafer Cansever


YAPIŞTIR KALBİNE

Gece yağmurlar, aşkınla yağsın
Gökyüzü ağlarken, bana kapansın
Toprakta fidanlar, sana dallansın
Yapıştır kalbine, içinde kalsın

Süzülen acılar, bende kırılsın
Geçmişin sesine, kızıp darılsın
Kör olan aşkımla, sana bağlansın
Yapıştır kalbine, içinde kalsın

Hayat zor be canım, geçer yılların
Dünkü özlemlerle, bitmez ayların
Her gece yıldızlar, yanmaz aslanım
Yapıştır kalbine, içinde kalsın

 


SON NOKTA

Sen benim içimde, ayaz geceydin
Soğuk kışlar gibi, hiç gidemezdin
Sıcak yazlar gibi, fazla beklendin
Bu son nokta artık, sen neredeydin

Güneşli bahardı, yine sessizdin
Açtım kollarımı, gizlice gittin
Sonu geldi çattı, niye seslendin
Bu son nokta artık, sen neredeydin

Ne bana gel şimdi, ne de o yüreğin
Kaçır suretini, çirkin gözlerin
Ne mezarlar kazdı, kirli ellerin
Bu son nokta artık, sen neredeydin

.

Mert Zafer Cansever


GEL AÇ KOLLARINI

Bir gece vaktiyle, uyandım sana
Soğuk rüzgarların, fırtınasıyla
Sana geldim şimdi, ay ışığında
Gel aç kollarını, gir şu dünyama

Hayat çok güzeldir, ama çok kısa
Şimdi mevsim yazdır, kalma kışlara
Vur şu sıcaklığa, yudumlat bana
Gel aç kollarını, gir şu dünyama

Nasıl özlendin sen, şu sol yanımda
Hasrettim hep sana, çık yollarına
Yıkılmayan şehrin, sol tarafında
Gel aç kollarını, gir şu dünyama

.

Mert Zafer Cansever


ÖMRÜN BİTER

Hani derler ya, gidenler dönmez
Dönse bile sana, sevdaya gelmez
Gittimi bir kere, kalbine girmez
Umuda yaslanma, ömrün de biter

Yıllara güvenme, çabucak geçer
Gün dediğin nedir, bir ayda biter
Bir haftalık aşka, nereye gider
Umuda yaslanma, ömrün de biter

Bir anda gelir, gider göklere
Yağarsa yağmurlar, düşer kalbine
Yoklarsa içini, gitme düşlere
Umuda yaslanma, ömründe biter

.

Mert Zafer Cansever


VURUR

Öyle gözlerime, bakma ne olur
Utanıp ağlarım, saatler durur
Bu dilek sadece, sende tutulur
Heves olma bana, ayrılık vurur

Şöyle uzakta dur, dokunma bana
Bırak gözyaşlarım, insin yollara
Kiralık hayatta, yalnız kalsamda
Heves olma bana, ayrılık vurur

Böyle yukarıdan, girme kanıma
Bir gökyüzü gibi, beni yağdırma
Nice giden gördüm, bir hiç uğruna
Heves olma bana, ayrılık vurur

.

Mert Zafer Cansever


DOLANDIM SAHİLE

Son sözümdür bunlar, denizim şimdi
Bir dalga gibiyim, savruluyorum
İçimde umutlarım, kördüğüm gibi
Dolanmış sahile, kayboluyorum

Ezik bir kaleyim, kum tanesiyle
Nemli duvarlarım, yıkılıyorum
Suyuna katılmış, şu zehrin ile
Dolanmış beline, kayboluyorum

Aklıma sığmayan, hayallerim var
Yatarak kalbine, sığınıyorum
İçimde ayrılığa, sessizliğim var
Dolandım düşlere, kayboluyorum

.

Mert Zafer Cansever


İNAN BANA

Gitme canımsın sen, çok ağlıyorum
Son sözün dü hani, anlamıyorum
İnan şu gururu, istemiyorum
İnan bana senden, gidemiyorum

Zor olan yokluğun, sana yorgunum
Bıraktım hayatı, yaşamıyorum
Koynuma bir başka, alamıyorum
İnan bana senden, kaçamıyorum

Kaç günlük hayatı, zehretme bana
Onca yılar biter, kısadır ömrüm
Şu suskunlğunda, gitme yollara
İnan bana senden, gidemiyorum

.

Mert Zafer Cansever


GEL YAMACIMA

Yazdıkça yazılır, sana şarkılar
Öyle bir iz var ki, gel senden bana
Gel de dinle beni, ah şu sevdalar
Durdur şu gözleri, gel yamacıma

Hadi gel ıssızım, düş yollarıma
Yankılı düşlerle, girsen dünyama
Ağlayıp sızlasam, günahlarımla
Kapat şu gözleri, gel yamacıma

Sevgi güzeldir ya, güler hayata
Severek ayrılmak, bambaşka yara
Şuramda ağrım var, sana mı hasta
Durdur şu gözleri, gel yamacıma

.

Mert Zafer Cansever


ÖYLE SEVMİŞİM SENİ

Saklıdır aynası, bakılmaz yakar
Tutulmaz elleri, yare dert bağlar
Görmeyen gözleri, aşıktır ağlar
Öyle sevmişim seni, karanlık dağlar

Gizliye güneştir, yüreğin sesi
Ele haramdır aşk, içinde kanar
Soğuk bir yağmurla, gökyüzü gibi
Öyle sevmişim seni, karanlık dağlar

Yare söyle bilsin, buz gibi sevdim
Uzaktan yakar hep, uzunca yollar
Onu ben gizlice, uzaktan sevdim
Öyle sevmişim seni, karanlık dağlar

.

Mert Zafer Cansever


VUR ŞU GECEYİ

Acıya kattım ben, soldaki seni
Unuttum gülmeyi, ağlarım şimdi
Güneşe attım ben, yoldaki eli
Gel allah aşkına, vur şu geceyi

Deli diyorlar bana, aldı hisleri
Bir armağan olsun, güz mevsimleri
Üşüyorum sana, bu kış günleri
Gel allah aşkına, vur şu geceyi

Vur gitsin hepsini, al hayalimi
Kur gitsin ölüme, tüm saatleri
Gündüze yakıştı, siyah matemi
Gel Allah aşkına, vur şu geceyi

.

Mert Zafer Cansever


SÜR KADERİMİ

Yanmışım sarısına, yaktı içimi
Sormuşum yıllara, zor günlerimi
Yüreğime düşen, şu kor ateşi
Gel de savur şimdi, sür kaderimi

Satmışın aşkına, mavi gülleri
Vurmuşun sırtına, kanlı hançeri
İtmişin yollara, cansız bedeni
Gel de savur şimdi, sür kaderimi

Böyle sevda yoktur, tutmaz elleri
Hep buruktur hüzün, yakar içleri
Kahreden aşkıyla, açar gözleri
Gel de savur şimdi, sür kaderimi

.

Mert Zafer Cansever


GİDİP BİTEMEM

Aşk ne de güzelsin, seninle sevdim
Seni severken ben, senle yeşerdim
Sözlerim sanadır, ah vazgeçemem
Ayrılık zor bana, gidip bitemem

Dağlarım kıştır hep, sensin rüzgarım
Soğuktur aylarım, geçen yıllarım
Bir gün de olsa gel, ben susarım
Ayrılık zor bana, gidip bitemem

Gittiğim yollarım, sana ağlarım
Tüm umutlarımı, sana bağladım
Bu yaştan sonra ben, derdi çekemem
Ayrılık zor bana, gidip bitemem

 


SENDEN HABERSİZ

Sen gittin sevdiğim, geceler sensiz
Sen bittin içimden, yüreğim çaresiz
Ağlarım yollara, gözlerim durmaz
Gittiğim her yerde, senden habersiz.

Perişan diyorlar, yüreğim yersiz
Rüzgar alıp gitti, şimdi sahipsiz
Yar kırgınım sana, gittin ya bensiz
Gittiğim her yerde, senden habersiz.

Yediğim lokmanın, adı çok sessiz
İçtiğim suların, tadı yok sensiz
Gel bırakma böyle, ah yapayalnız
Gittiğim her yerde, senden habersiz.

.

Mert Zafer Cansever


SEVDİMSE UZAKTAN SEVDİM

Ellerim kavuşmaz yetişmez sana
Dudakların sade değmezse bana
Sen hiç üzülme can küsmem yollara
Ben seni sevdimse uzaktan sevdim

İçimde hasretler rüzgarlar gibi
Bu şehir de sensiz karanlık sanki
Olmasan içinde yokluğun çaresi
Ben seni sevdimse uzaktan sevdim

Sol yanımdaki aşk yüreğimin sesi
İçimde yaşamın sessiz nefesi
Usulca dokunan yolların neşesi
Ben seni sevdimse uzaktan sevdim

Simdi yine yoksun yine özledim
Her gece düşlerde seni gizledim
Gün boyu yaşanan bir aşk diledim
Ben seni sevdimse uzaktan sevdim

.

Mert Zafer Cansever


NEREDEYDİN

Sevdim ama gittin terk ettin beni
Islanmış ellerim vurdu kalbimi
Onca yollar uzun aştı sevgimi
Biterken yüreğim sen neredeydin

Mevsimler ağırsa geçmez kışlara
Anszın vurduysa dokunmaz ona
Acısı bendeyse gitmez yazlara
Biterken yüreğim sen neredeydin

İçimden geçmişin sana hasretmiş
Dalmışım düşlere rüzgar özlemmiş
Kanatıp ağlatan öyle zalimmiş
Biterken yüreğim sen neredeydin

Unutmak zor ve kör nasıl yaparım
Ansızın gidene nasıl taparım
Her aklıma geldiğinde böyle ağlarım
Biterken yüreğim sen neredeydin

.

Mert Zafer Cansever


BİLEMEZSİN SEN

Kızıldı akşamlar sen gittiğinde
Karanlık sokaklar ay çöktüğünde
Vururken sabahlar yalan bir güne
Hiç yaşamadın ki bilemezsin sen

Umutsuz yollarda özlerken seni
İçimde hasretle beklerken teni
Giderken bırakan kahreden eli
Hiç yaşamadın ki bilemezsin sen

Aklıma geldiğince yağdı günlerce
Gözlerime doldu seni görünce
Yoktun biliyorum ağladım içime
Hiç yaşamadın ki bilemezsin sen

Şimdi gel gör beni çok özlemişim
Hep seni isteyip seni sevmişim
Çaresiz umutsuz çok dertlenmişim
Hiç yaşamadın ki bilemezsin sen

.

Mert Zafer Cansever


MATEMİNDE

Yokluğunda acı boş ellerimde
İçimde bir sızı kör gözlerimde
Anılar vurursa bu yüreğime
Yaşanmaz gecenin bu mateminde

Karanlık gecenin sensizliğinde
Vurursa hayaller o sesizliğe
Sende gelemezssen şu yüreğime
Yaşanmaz gecenin bu mateminde

İçimde her şey zor çok zor ellerde
Gökyüzü ağlarsa sensiz günlerde
Yağarsa hüzünler gül gözlerime
Yaşanmaz gecenin bu mateminde

Şimdi gel kalmasın yaşlı gözlerde
Kalmasın bu rüzgar dertli içimde
Ağlarsa kalbim zor çok zor şu gece
Yaşanmaz gecenin bu mateminde

.

Mert Zafer Cansever


NASILDA İSTEMİŞİM

Gel de bir de bana sor öyle özlemişim ki
Aklımdan hiç çıkmayan o güzel gözlerini
Gel de yüreğime sor nasıl bekledim seni
Nasılda istemişim hiç gelmeyen birini

Görmesede gözlerim duymasa da sesini
Beklemek hiç zor değil bitirse de içimi
Bir deniz de olsa da tutmasa ellerimi
Nasılda istemişim hiç gelmeyen birini

Unutmak kolay değil gelmese de gözleri
Hiç aklımdan çıkmadı varmasa da sözleri
İçimden gitmeyen o en sıcak hayalleri
Nasılda istemişim hiç gelmeyen birini

Yokluğun zor yakıyor güneş gibi içimi
Uzaklığın boran kar üşütüyor kış gibi
Dağların hep yüksek elletmiyor kendini
Nasılda istemişim hiç gelmeyen birini

Yollar uzun ve taşlı yine sevmişim seni
Gözler uzak ve ırak asmışım yüreğini
Onca engele inat mühürledim kalbini
Nasılda istemişim hiç gelmeyen birini

 


GİTME GEL BEKLE CANIM

Onca uzun yollara takılır bakışlarım
Uzaklar çare olmaz geçmez yaşadıklarım
Susar yüreğim ağlar sessizce ağıtlarım
Yıkar beni derinden gitme gel bekle canım

Hasret gelirse eğer üşür kalır yüreğim
Rüzgar olup gidersen tutmaz olur yollarım
Ardına bakmadan uçarsa umutlarım
Yıkar beni derinden gitme gel bekle canım

Sözler kafi gelmezse dönmez unuttuklarım
Hatırlamazsan beni çekilmez yağmurlarım
Unutup gidersen sen yetmezse duyduklarım
Yıkar beni derinden gitme gel bekle canım

Kalbim aşikar sana aşkım sensin hayatım
Gün olur yüreğinde ay olur karanlığım
Dünler gelsin aklına ben sensiz ne yaparım
Yıkar beni derinden gitme gel bekle canım

.

Mert Zafer Cansever


SEN OLMAYINCA

Aklım parça parça senden akşama
Sabah olmaz sensiz gün doğmayınca
Dillerim konuşmaz gece olunca
Ben sensiz neylerim sen olmayınca

Çayırda çiçekler açmaz bahara
Savursa da rüzgar esmez yazlara
İçimde serinlik gitmez yıllara
Ben sensiz neylerim sen olmayınca

Korkuyorum yalnız yoksan yanımda
Hasret yakıyorsa sensiz anımda
Uzaklar düşmansa özlem başıma
Ben sensiz neylerim sen olmayınca

Yaprak yaprak düşer ilk baharımda
Sıcak sıcak yakar kış sardığında
Buz gibi üşütür yaz aylarında
Ben sensiz neylerim sen olmayınca

Mevsimler kalbimi acıtıyorsa
Onca geçen günler yıllanıyorsa
Seller yüreğimi söndürmüyorsa
Ben sensiz neylerim sen olmayınca

.

Mert Zafer Cansever


BEN SENİ BU GECE SEVMEDİM

Başım duman duman düşünüyorsa
Kalbimde sensizlik görünüyorsa
Ellerim ansızın üşütüyorsa
Ben seni bu gece sevmedim kalbim

Her sabah içimde güldürüyorsan
Güneş batığında parıldıyorsan
Geceden sabaha özleniyorsan
Ben seni bu gece sevmedim kalbim

Denizler meltemsiz yaşanmıyorsa
Dağlar yokluğuna kırılıyorsa
Yağmur yeryüzünü ıslatmıyorsa
Ben seni bu gece sevmedim kalbim

Takvimlerde yıllar üzülüyorsa
Mevsimlerde aylar değişiyorsa
Geçmeyen günlerde aranıyorsa
Ben seni bu gece sevmedim kalbim

Yollar gözlerimle yaşlanıyorsa
Hasret ellerimi terletiyorsa
Her gün başıma dert işleniyorsa
Ben seni bu gece sevmedim kalbim

.

Mert Zafer Cansever


GİTME NE OLUR

Boşluğuma gelmiş gülümsemesi
Dolmadan vadesi bitti nefesim
Yokluğunu almış yolların sesi
Yıkılan şehrimden gitme ne olur.

Al beni isminden al gözlerimi
Son kalem de bitti sildi her şeyi
Kırıp umutların gülen bendini
Bırakıp kalbime gitme ne olur.

Sarı kanatlı bir ak kelebeğim
Kısacık ömrümde seni sevmiştim
Serdemin kokusu yoktu sevdiğim
Sormadan mahşere bitme ne olur.

.

Mert Zafer Cansever


YAVAŞ YAVAŞ

Tüm geçen günlerim bir öncekinden
Daha solgun şimdi çok daha yorgun
İlk bakışımdan tut al gözlerimden
Düşer yavaş yavaş düpedüz vurgun

Gelmiyorsun artık düşlerden öte
Çıkmıyor içimden saplı kalbime
Bulursa yolları gider belkide
Yavaş yavaş biter düpedüz yoksun

Ne sevesin vardı ne de gidesin
Şu yalan dünyada saklı gözlerin
Şimdi yanar gözüm közde yüreğin
Yakar yavaş yavaş düpedüz kurşun

Geriye sardıran olmaz geçmişi
Çalındı yıllarım tutar elleri
Söküp almıştın şu mazlum yüreği
O masum yüzünde düpedüz soygun

.

Mert Zafer Cansever


ÇIKIŞI YOKTUR

Dönüşünden yoksun ateşten bir kor
Sarılmış umutlar gidilmez yoldur
Alev alev aşkı gel de bana sor
Ölümsüzdür aşkım gidişi yoktur

Buram buram kokan hasretlerimle
Doğmayan güneşin o gözleriyle
Gece yalnızlığın sessizliğinde
Gönlümdür burası çıkışı yoktur

Sorsan adresini içimden çıkar
Cehennemi bilsen cennete akar
Yokluğunda her gün özlemle yanar
Kalbimdir burası çıkışı yoktur

.

Mert Zafer Cansever


YAR GELSEN BANA

Uzaktan öyle hoş olmuyor gözüm
Bir görsen gözleri şu yağmurla
Ezelden beridir sanadır sözüm
Hele baksa bana yar gelsen bana

Kanarken içimde aşk sorulmuyor
Yanarken elimde el aranmıyor
Yokluğunda kalbim mutlu kalmıyor
Bir sor yüreğimi yar gelsen bana”

Senden başkasına hiç yazamadım
Eller hep hoyrattı hiç kanamadım
Çok uzundu yollar bir çıkamadım
Sol yanımda yara yar gelsen bana

.

Mert Zafer Cansever


İÇİMDE BİR ŞEY VAR

Susacak kalemim yine sensizim
Duracak saatler yine zamansız
Yakacak güneşim sine gözlerim
Bir çareydi oysa dua sözlerim

Akacak yüreğim yine kalpsizim
Solacak güllerim ben dikensizim
Hazanlı bir boran sen yüreksizim
Bir umuttu oysa içimde sevgim

Alacak biliyorum seni kalbimden
Yordun yıllarımı çık gözlerimden
Git artık desemde şu yüreğimden
İçimde bir şey var gidemediğim

.

Mert Zafer Cansever


BEKLER Mİ İNSAN

Kalbinde kalbimi dara vuranlar
Yıkıldı sırtıma puslu duvarlar
Hançerle yüklenen aşkı sevdalar
Sessizce nefreti sever mi insan

Yaşamak yavaşça ölüyor bugün
Güneşim zamanla oluyor sürgün
Yarına dünyamı alıyor hergün
Gizlice ölümü bekler mi insan

Yaralı kuşların yuvası gibi
Paramparça kalan şu mevsimleri
Hiç gelmeyen yazın kışları gibi
Yapayalnız aşkı bekler mi insan

.

Mert Zafer Cansever


SEN BİLESİN

Esen rüzgarımda neler saklıdır
Tek yerim kalbin adresim sensin
Ağlayan ben değil ayrılığındır
Derdimin gözleri sensin bilesin

Korkular ardından içimi yakar
Gurbet ellerinde özleme ağlar
Islanır yüreğim yokluğa yağar
Gökyüzünde yıldız sensin bilesin

Adın yaşamaksa nefes almaksa
Giderken acıya öyle dayanmaksa
Ayrılığın adı yalnızlığımsa
Her gece düşlerim sensin bilesin

.

Mert Zafer Cansever


GÖRMEZMİYDİM BEN

Seni öptüğüm gibi öpebilseydin
Gözümle usulca bakabilseydin
Soğukken ellerim tutabilseydin
Ben sana aşina bilmezmiydin sen

Yoruldum gurbette puslu yolunda
Saklandın bana karlı dağlarda
Ben öldükten sonra gelme aklıma
Sevebilseydin bilmezmiydim ben

Sarsaydın beni kollarım gibi
Bırakıp kendini hali içini
Aksaydın kalbime gözlerim gibi
Yağabilseydin görmezmiydim ben

.

Mert Zafer Cansever


BİLMEZMİSİN SEN

Bir çaresin sensiz ama umutsuz
Kör kuyularında kayıp bahar ben
Her gece düşlerde öylece mutsuz
Ben sana uykulu bilemezsin sen

Tükendi zamansız böyle kararsız
Kal deseydim belki şöyle hesapsız
Tutarmıydı kalbin öylece arsız
Ben sana tutkulu bilemezsin sen

Vurulan zincirler söküldü yine
Kırılan korkular gider sürgüne
İçimden bir yere gitmezdi öyle
Kapında köleydim bilemezsin sen

.

Mert Zafer Cansever


KALBİM

Paramparça isyan her yerde duman
Dolanır mı sancıma titrek yüreğim
Midemde ağrılar zamanla hazan
Kırılan bu kalbim çelik mi benim

Uçuk kaçık şimdi yak bir sigara
Dolsun ciğerime yansın canıma
Lime lime olan kalsın yanıma
Çelikten mi benim kırılan kalbim

İnce ince sızım geçer yıllarım
Kırım kırım yarım ah şu sırlarım
Soğuk soğuk içtim acıydı kanım
Denizmiydi benim ağlayan kalbim

.

Mert Zafer Cansever


VER GÖZLERİMİ

Hayata bağlayan ilk umutlarım
Gözümde çizili yaradır hepsi
Virane gönlümde son arzularım
Tüketir yavaşça son nefesimi

Böyle soğuklar, görür mü yazı
Bir umut çağırsam çalar mı sazı
Ayrılığın rengi değil mi sarı
Sararır zamanla gönlümde sesi

Kalbimde haneme seni yazdırdım
Ballı dudağınla düşlere daldım
Hasretle özlemi ömrüme saydım
Geliver geriye ver gözlerimi

.

Mert Zafer Cansever


NEDEN GÖRMEZLER

Terk edilen kalpler ah şu nedenler
Boş yere yalnızca içten gidenler
Sessizce ömrünü yolda verenler
Neyi bekler şimdi neden gitmezler

Hadi bir neden ver gideyim şimdi
Bir bahanem olsun yıksın gözleri
Verelim dillere saklı sözleri
Ne susarsın canım neden bitmezler

Kesiver ipleri sustursun beni
Sustur içimdeki yaşlı gözleri
Parampaça kalan kırık elleri
Sevince bu kalpler neden görmezler

.

Mert Zafer Cansever


KALBE SEBEPTİR

Sarf edilen nefes ziyan gözlere
Zarftaki sözüme düşen hasrettir
Buğulu bir günde postanesinde
Umutlu bir sene kalbe sebeptir

Buğulu bir günde postanesinde
Sessizce bekleyen feryat edendir

Atılan zarların kötü şansında
Tükenen bulutlar yağmur altında
Karlı bir akşamda saklı baharda
Seni beklemekse büyük nedendir

Karlı bir akşamda saklı baharda
Seni sevebilmek büyük sebeptir

Pınarın denizi özlediği gibi
Göklere seslendim dağlar gibi
Özlemi volkanı yakar içimi
Ateş olup gelsen kalbe sebeptir

-F-
Sessizce bekleyen feryat edendir
Seni beklemekse büyük nedendir
Seni sevebilmek bir erdemliktir
Ateş olup gelsen kalbe sebeptir

.

Mert Zafer Cansever


TIKLAYA TIKLAYA

Bir göz at bakalım yeni kimler var
Kimler daha fazla takibe girmiş
Hadi ekle canım hep bir umut var
Tıklaya tıklaya kimler beğenmiş

Hadi ekle canım hep bir umut var
Tıklaya tıklaya kimler beğenmiş

Kimleri beğensen surat asıyor
Binlerce sitemle hava atıyor
Bir de utanmadan sana sallıyor
Tıkla canım sende kimler ellenmiş

Bir de utanmadan sana sallıyor
Tıklaya tıklaya kimler beğenmiş

Saçına başına bakma yalandır
Resimleri ise dünden kalandır
Profilinde yaş geçer zamandır
Bak bakalım can kimler yeşermiş

Hadi ekle canım hep bir umut var
Tıklaya tıklaya kimler beğenmiş

.

Mert Zafer Cansever


NE DİYECEKLER

Kaydırağa binerler yolda inerler
Her gece bir barda sefa sürerler
Ne armış namusmuş yerde bilirler
Gidince toprağa ne diyecekler

Saçma sapan çarpık o sözleriyle
Yarı kapatılmış şu gözleriyle
Düşen pantolunun bu kemeriyle
Aydan al heberi ne diyecekler

Uykuluysa eğer cebini ara
Yokluğunda onun facesini tara
Bulursan bir boşluk aman ha susma
Bir sor bakim canım ne diyecekler

.

Mert Zafer Cansever


KIRMIZI IŞIK

Yar düşer geceme düşer dilime
Düşer damla damla gizli gözlere
Umutlu umutsuz hayallerimle
Yağar mı sel gibi tuzlu bahtıma

Ar biter aklımda yar gider yola
Çürütür ihanetler sol tarafımda
İsli karanlığın şu kollarında
Olur mu sabahlar ay ışığında

Aynada suretin oldukça süper
Dokunsam tenine kaç kuruş eder
Onla bunla sohbet ne tavsiyeler
Kalır mı sağlama kırmızı ışıkta

.

Mert Zafer Cansever


BALDAN MI SENİN

Tadımda dilimide sözümdür yemin
Rengimde gözlerin üstünde ismin
Yorgun gönlümün yarası var dı
Yürüdüğün yollar baldan mı senin

Sardım sarılmayan aşk/ı baharı
Açan ilk çiçekle sar kollarımı
Kardım karılmayan soğuk kışları
Bu doğan güneşler adın mı senin

Usulca sızlayan yüreğim vardı
Yardım yarılmayan yüksek dağları
Bulmuşum seninle saklı bağları
Ekilen bu toprak baldan mı tatlı

………………………..
-Çaldım çalınmayan aşk/ı sazları
-Açan ilk çiçekle sar kollarımı
-Bulmuşum seninle saklı bağları
-Yürüdüğün yollar baldan mı senin

.

Mert Zafer Cansever


MERZAR DA SARAY

Kimi dağlara kimi bağlara
Yazar aşkını sevince kolay
Önce aklına sonra toprağa
Girince kalbe mezar da saray

Başını bensiz yatağa koyma
Geçen zamanda aşkımı yorma
Beni sensizce her yere sorma
Olunca içimde mezar da kolay

Karanlık bana senle aydınlık
Tüm yarımları bir tamamladık
Bir hastanede bir hastalandık
El ele tutunca mezarda saray

.

Mert Zafer Cansever


ÖP DUDAĞIMDAN

Öyle kolay değil aşk ulaşılmaz
Tutmakla olmaz ki şu dallarımdan
Seviyorum demekle aşkla doğulmaz
Uzanırsa kalbin öp dudağımdan

Gitmekle geriye affedilmiyor
Varmakla ayrılığa sabredilmiyor
Bir başına yolda çift görünmüyor
Tutarsan elimden öp dudağımdan

Özrünle gönlüne sadakam olsun
Hadi kabul ettim uğurlar dolsun
Bitmeyen aşkında yalanlar dursun
Bulursan doğruyu öp dudağımdan

.

Mert Zafer Cansever


YOLUN DÜŞERSE

Ardında kalırsa kayıp yollarım
Bir satır da olsa yolla gönlüme
Küskünler şehrinde gece yalnızım
Yine de uğra bana yolun düşerse

Belkide dargınsın seni sevene
Belkide yürekten gittin ellere
Bir deniz dökmüştüm dönersin diye
Yine de gel olsun yolun düşerse

Bitti dediğinde görmedim seni
Gözüme baktığımda kördü gözleri
Sevmiyorum desende duyamadım ki
Yine de sev beni, yolun düşerse

……………………………………..
-Bir satır da olsa yolla gönlüme
-Yine de uğra bana yolun düşerse
-Bir deniz dökmüştüm dönersin diye
-Yine de sev beni, yolun düşerse

.

Mert Zafer Cansever


NEYİME YARAR

Bükülen belimi inciltme daha
Dahası hem sana hem bana zarar
Gittikçe uzağa kalbimde yara
Yalnızlık aşkımla neyime yarar

Biraz tebessümle şu gözyaşlarım
Yağdıkça gönlüme tutar ağlarım
Umut ettikçe seni karlı bağlarım
Dağları verseler neyime yarar

Kahrımla baş başa saklı sandığı
İçinde gizlenen kara sevdamı
Bulamazssam sensiz kalp ağrısını
Cenneti verseler neyime yarar

………………………
-Bükülen belimi inciltme daha
-Yalnızlık aşkımla neyime yarar
-Gittikçe uzağa kalbimde yara
-Cenneti verseler neyime yarar

 


VERME GÖNLÜME

Beni seni yıllara bedel saymıştım
Öyle inanmıştım asi gözlere
Şu koca dünyayı sana sarmıştım
Nasıl da kanmıştım deli gönlüme

Günleri aydın ömrüme saydım
Alınca ahımı yabancı kaldım
Karınca aklımı divane sandım
Hoş geldin gözüme acı gönlüme

Madem ki yalandı suskundu aşkın
Ayrılığa inat neden yakarsın
Bir ateşti rüzgar o bakışların
Közdeki kalbini sürme gönlüme

………………………
-Öyle inanmıştım asi gözlere
-Nasıl da kanmıştım deli sevgimle
-Yağmadan gözümden acı sözlerle
-Közdeki kalbinle verme gönlüme

.

Mert Zafer Cansever


ÖLÜMDEN ZORDU

İnan şu ayrılık ölümden zordu
Yaşamdan soğuttu sen giderken
Kanımdan çekildi o vurgunluğu
Öylece uzaktan bana bakarken

Çıkart desem şimdi ihanetleri
Üzerindeki o kirli elbiseyi
Geri versen şimdi şu bedenimi
Düşmeden üstünden gözlerimden

Cesaretim vardı sende utandım
Yaktı yüreğimi uzaktan baktım
Kana kana senle acıyla baktım
İhanetle benden öyle giderken

.

Mert Zafer Cansever


BAKMA YANARSIN

Yalnızım ahali boşa bakarsın
Giden gitmiş elden bana yanarsın
Uykular firarda dertli yaramla
Yaklaştıkça bana neden yakarsın

Hayat zorlu sınav düşer boşluğa
Seninle sınandım kara sevdamla
Bir not bırakmıştım yoldaki suya
Islandıkça bana neden ağlarsın

Kara bulutlarla sağnak yağmurda
Çakan şimşeklerle saklı baharda
Dolandım sahile karlı limanda
Boğuldukça bana, bakma yanarsın

………………………..
-Uykular firarda dertli yaramla
-Islandıkça bana neden ağlarsın
-Dolandım sahile karlı limanda
-Boğuldukça bana bakma yanarsın

.

Mert Zafer Cansever


AŞK ŞARKILARI

Parıldayan yıldız seni anlatır
Sana söylermiş hep tüm şarkıları
Yağan bir yağmurla beni ıslatır
Seni hatırlatır ölümsüz aşkları

Ömrümden gidenler feryadım olsa
Hiç unutmam yine güllerin solsa
Öyle sevmişim ki güneşin yaksa
Seni hatırlatır aşk şarkıları

Sabahsızdı gecem olmadığında
Açmazdı güllerim sen olmayınca
Günlerime şahit gün doğmayınca
Seni hatırlatır kalp ağrıları

………………………….
-Ömrümden gidenler feryadım olsa
-Hiç unutmam yine güllerin solsa
-Günlerime şahit gün doğmayınca
-Seni hatırlatır aşk şarkıları

.

Mert Zafer Cansever


AŞ ŞU GÖZLERİNDE

Gelirken gönlüme sazımda güldün
Geri ver kalbime geçen günleri
Düşerken tuzağa zehrini sürdün
Dizlerimi şimdi dövesim geldi

Düş olup gittin bittim öylece
Ağladım yollara şu kaderimle
Bırakan ellerle kör gözlerime
Şahidim olsunlar söverim şimdi

Seni sevdiğimde o gözlerini
Yarı bedenimle senindi hepsi
Zor değildi inan sana aitti
Ah şu gözlerinde ölesim geldi

………………………..
-Düş olup gidince bittim öylece
-Geri ver kalbime geçen günleri
-Bırakan ellerle kör gözlerimle
-Ah şu gözlerinde ölesim geldi

.

Mert Zafer Cansever


SENDE BİTERDİN

Bir gram vicdan olsaydı sende
Çekip almazdın beni kalbinden
Biraz gözyaşı kalsaydı bende
Çıkıp gitmezdin şu yüreğimden

Biraz gözyaşın kalsaydı bende
Düşmezdin belki bu gözlerimden

Ben seni en çok senle istedim
En çok aslında gözlerindeydim
Keşke içinde yalan görseydim
Şimdi inanmaz çıkıp giderdim

Beni değil can kalbi sorgula
Görseydin biraz belki severdin
Aklında değil içinde ara
Böyle vicdanla sende biterdin

.

Mert Zafer Cansever


Bizim İnce Fikrimiz

Bu gece penceremde, aralanır perdeler
Dert bilmez tasa görmez, bizim kor düşlerimiz
Gece uyandığımda, sabaha dek özlemler
Bizim ince fikrimiz, karşılıklı sevgimiz

&
Acı nedir bilmeyen, tatlı sözlerimizde
Ayrılığı tatmayan, aşk dolu gönlümüzde
İçimde ülkem gibi, sevgimiz kalbimizde
Mutlu bir yuva gibi, bizim hayallerimiz

&
Nice sert fırtınalar, ayrılıklar getirdi
Yüce gökyüzüyle dün, yağmurlar birikirdi
Kara topraklar bile, şimdi bak dize geldi
Ölümle aşık attı, bizim kör gözlerimiz

&
Bize aşk yarasından, gam gelmez kalbimize
Aşkın melhemiydik biz, yurt gibi içimizde
Bir hançer kurşun olsa, hedef değildi bize
Aşkla aşık atardı, şu aşk dolu kalbimiz


İNSAN GİBİYDİN

Koparıp atardım bir gül olsaydın
Bir ateş olsanda suya koyardım
Neyseki birazcık insan kalmışsın
Şu tekmeyle sana hiç vuramadım

Düşünce kalkarsın sen alışıksın
Kırıp dökmek için yaratılmışsın
Sanırım doğruyla karıştırıldın
Bir bilseydim eğer dün bırakırdım

İçtiğim çayımın tek şekeriydin
Kaldığım şehrimin tek caddesiydin
El ele benimle insan gibiydin
Düşman gibi görüp dokunamadım

.

Mert Zafer Cansever


AÇIKTA KALDIM

Yana yana ömrüm bitti sayende
Seni yıllarımın günleri saydım
Güpegündüz seni sevip kalbimde
Bile bile beni ateşe attım

Nefes nefes seni kalbime aldım
Ben seni kalbimin şahidi sandım
Sırılsıklam aşık hayata saydım
Geri ver her şeyi sınıfta kaldım

Musluk musluk aktı sendeki aklım
Yağdı yağmaz olan şu gözyaşlarm
Ben kendimi sana ağlamaz sandım
Siliver herşeyi rüzgara kaldım

Utanıp gelirsin yollara baktım
Daldaki kuşları hasrete saydım
Elleri bıçaklı yabana sardım
Dalıver kalbime açıkta kaldım

.

Mert Zafer Cansever


ULAŞILMIYOR

Ardıma dönseydim hep ağlamaklı
Yarına baksaydım içim yanıyor
Saklıydı gizliydi canda kırıldı
Sızlayan kalbimle o yaşanmıyor

Zalimsin demeyi aklım almıyor
Gel deseydim sana gücüm yetmiyor
Susabilsem biraz gece bitmiyor
Yalnızlığım artık kâra gelmiyor

Yokluğa varlığın savaşı doldu
Sadece bir yoldu bir yolculuktu
Bu son hediyenle hançerin oldu
Gözün aydın kalbime ulaşılmıyor

…………………………..
-Sadece bir yoldu bir yolculuktu
-Yalnızlığım artık kâra gelmiyor
-Bu son hediyenle hançerin oldu
-Gözün aydın kalbe ulaşılmıyor

.

Mert Zafer Cansever


TUT YÜREĞİMDEN

Söyleseydim keşke giderken sana
Sabret deseydim beklermiydin sen
Bilseydin sevgimi gelseydin akla
Bir ömür hasretle yaşarmıydım ben

Belki geçti artık susmuştum sana
Hep içimde sensiz acı yaramla
Anlatsaydım sana aşkla sevdamla
Bilseydin eğer severmiydin sen

Şimdi gelip tutsam o ellerinden
Hadi gel gözlere şu sözlerimden
Vurulmuştum sana karlı kalbinden
Buz gibi kalsan da tut yüreğimden

………………………….
-Bir ömür hasretle yaşarmıydım ben
-Anlasaydın eğer severmiydin sen
-Vurulmuştum sana karlı kalbinden
-Buz gibi kalsan da tut yüreğimden

.

Mert Zafer Cansever


Duymadan sesini hiç yaşanır mı?
Yokluğun bin dertli duramıyorum
Rüzgarla tenine hiç varılır mı?
Sensiz yeryüzüne yağamıyorum

Olmayınca günleri bırakamadım
Gün gün yüreğini içimde yazdım
Her gece habersiz düşlere aldım
Yoksun ellerini tutamıyorum

Gökyüzü karanlık sen olmayınca
Küskün bulutlarım kalmış ardında
Özlenen sabahla şu yokluğunda
Yoksun güneşime bakamıyorum

………………………..
-Gökyüzü karanlık sen olmayınca
-Sensiz yeryüzüne yağamıyorum
-Özlenen sabahla şu yokluğunda
-Yoksun güneşime bakamıyorum

.

Mert Zafer Cansever


Mert Zafer Cansever – Hece Çalışmaları

” (c) Bu sitedeki şiirlerin, şarkı sözlerinin, makalelerin veya kısa romanların her türlü telif hakkı şair yazar Mert Zafer Cansever veya temsilcilerine aittir.  Şiirlerin, şarkı sözlerinin, makalelerin ya da kısa romanların, izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ”