Ah Be Gözlerim
Sevdim seni daha önce hiç sevilmediğin kadar
Hiç göremediğin kadar gözlerimdeydin sen benim
Tutunamadığın kadar tutunmuştum o ellerine
En uzak kentin en yakın güneşiydim ben sana
Gidemediğim bir yoldun bir sorguydun sen
Keşke dediğim hislerimin yitik düşleriydin
Avutan yıllarımın en çaresiz hasretiyle
Bakışlarıydın, sessizliği sendin kaderimin
Sen hiç kalmak isterken, gitmek istedin mi
Hiç giderken dönmek için, yalvardın mı yollara
Bir avuç mutlulukla, huzur için
Ellerini açıp, dualar ettin mi allah’a
Uzaklığı sendin, yakınlığı bendim bu sevginin
Yazılırdı kalbime, umutsuzca, ağlatırdı beki
Biterdi her şey ama, tükenmezdi umutlar
Yolları ben, yaşları sendin gözlerimin ”
Zaman her ne kadar çok görünse de
Aslında küçücük bir bukleydi benim için
Geçen her saatin kaybıyla eriyen
Bir mutluluktu içimdeki sevgin ”
Çok isterdim yanında olmak, olmalıydım
İsterdim şöyle rüzgar gibi sana savrulmayı
Tutup ellerini gözlerine bakmayı
Bir gün olsun seninle olabilmek için
Yakıp yıkmıştım ben tüm yıllarımı
Oysa
Onca yağan yağmurla, gözlerim sendin benim
Ahh be gözlerim
Deseydim şimdi, sen, ben olsaydın
Ellerim deseydim olmak ister miydin
Ya da ayaklarım,
Yol olup benimle yürümek ister miydin
Ya da kalbim olup,
Benim için atmak ister miydin be sevdiğim
Söyle
Sen de böyle deli gibi sevseydin
Deli gibi gitmek ister miydin
Mert Zafer Cansever