Ayrılık Kokan Yarim
Her gün yeniden ektiğim
Zehirli bir sarmaşık gibi hislerim
Sen bilmezsin ama
Tanınmaz bir akşamın
Ardındasın sevdiğim
Ey! Ayrılık kokan yarim
Ayna da gözlerim kendini görmez gibi
Saklanır içine yüreğimin
Ve ben de her gün aynı saat de doğar
Ve yine aynı saat de ölürüm sevgilim
Aşka çeyrek kala biten hayallerime
Her gün yenisini eklenir düşlerimde
Ve yine her gün yeni bir acıyla
Uyanır kalbim
İçimde kıyametler kopar sen gidince
Yüreğimin derinliğinde
Ciğerim yanar
Gafil avlanan en acımasız saatlerimde
Dokunamadığım ve
Yaşayamadığım ne varsa içimde
Yakıyor desem de
Yanması bile bir cennet yüreğimde
Acıdan tatlıya bir yol geçiyor
Her gece yıkılmış köprülerimde
Hayat sevip sevip beklemek mi
Bilmiyorum
Mutluluk görmeden hissedilir mi
Hatırlamıyorum
Bunca vefa onca cefaya değişilir mi
İşte orasını es geçiyorum
Çünkü ben
İçime kapandığım karanlığın
Sessiz saatleriyle yaşıyorum
Sen bilmesen de ben aslında
Her gün seni özlüyorum
Ey! İçimde saklı yüreğim
Ey! Suretine saplanmış gözlerim
Her ayrılık benim kaderimse söyle
Ey! Yolları ayrılık kokan yarim
Mert Zafer Cansever