Dağlara Ağlar
Canı dağlara mesken tutan düşlerim
Canı içime candan bilen yüreğim
Yolları kendine cennet eyleyen kalbim
Ey! Dağlar gelin, gidiyor hayallerim
Aşığa maşuk yaşamdır hayatta
Ölüm olsa dayanır mı yokluğuna
Hep güzeldir sevilen, can’dır yoluna
Ey dağlar, gel de seveni anlat bana
Ağaçlar var kırgınım dallarına
Güneş doğar, küskünüm sabahlarıma
Bir ezanla kalktığım dünyama
Yorgunum yar! Seni benden alan yıllara
Sigaramdan yükseliyor duman duman
Her gece niye darlanıyor ardından
Bir nefeslik yaşamın tadıyla
Nasılda geçiyor dudaklarımdan
Çimlere dokun anlarsın beni
Geç üzerinden dinle yüreğimi
Ezilen, büzülen, yeşil cennetimi
Gel de, geri ver şimdi
Oy dağlar, kahraman dağlar
Ey hayattan kalan yaşlanan yıllar
Canıma kast eden taşlı yollar
Geri̇ gel şimdi, gönlüm sana ağlar
Mert Zafer Cansever