Dur Kalbim
Hani
Nerede bir dağ varsa karla kaplı
Hani yükseldikçe
Buz gibi üşüdüğüm
Bir dünya yaratmışsam kendime
Hani o dünyanın en tepesinde
Bir yükseklik ise kalbim
Her nereye baksam da
Bir imkansız dı gözlerim
İmkansız evet
İmkansız da olsa
Neden gider de
Neden vurur saatlere
Durdurup zamanı
Gider de
Neden
Ateşten yapılmış bir kente
Düşer kalbim
Habersiz gelen bir yıldırımın
Kaderime
Ortak olmasımıydı hayat
Ya da
Hayatın tam ortasında yanan
Bir cehennemiydi aşk
Yanar yanar da
İçine düştüğün de
Yakar mıydı bu kadar ayrılık
Hani boyunu bilmediğim
Bir yükseklik sanki
Ucu bucağı olmayan
Bir deniz gibi
Sonu belirsiz bir evren
Ve bile bile
İçinde sürüklendiğim
Bir nehir miydi kalbim
Olmaz
Olamaz dediğim bir sıcaklık
Yanına bile yaklaşamadığım
Bir el
Cesaret edip de
Gözlerime bile bakamadığım
Bir ayna mıydı imkansızlık
Susmalıyım belkide
Susmalıydım hayata
Yaşama
kadere
Aşka
Susmalıydım
Susmalıydı kalbim
Konuşmadan
Anlatmalıydım kendime
İmkansız bir aşk
Varsa kaderin de
Susmalısın ey kalbim
Durmalısın
Dur
Dokunma
Çıkması kolay
Kolay da
İnişi de
Bir dönüştür toprağa
Ve bir ölüm kadar da
Yakındır sana
Mert Zafer Cansever