hatırladıkça İçiyorum
Öyle dalmışım ki bu ara uzaklara
Baktığım her yerde
Bir duman selamlıyor gözlerimi
Sigara üstüne sigaralar yakılmış
Ve bakışlar dikilmiş
Hayatın bir köşesine
Umutlarım ise tam oraya çöküp
Gökyüzünden dilenmiş kendini
Koskoca bir şişeyi bile
Talan etmişim
İçe içe bitirip
Bir yenisine el atmış yüreğim
Ve içtikçe
Sızıp uzanmışım
Umutlar köşesine
Sayfalarını kopar kopar bitiremediğim
Takvimlerin yerini ise
Şimdilerde
İçip içip bitiremediğim
Anılar almış bu gece
Her aklıma geldikçe
Dibine kadar vurmuşum geçmişe
Yaşa yaşa bitirememişim içimde
Başım duman duman vurmuş kalbime
Ellerim ise her bir şişede parmak izleriyle
Saat saat anıları dolduruyor kadehlere
Başım dönüyor
Hayatı çift görüyorum bu gece
Bir yanda hayatın en acı yanı sen
Ve diğer yanda
Yaşamın en ağrıyan tarafı
Sol yanımdaki düşünceler
Ayırt edemiyor gözlerim seni
Hepsine öyle yakın ve
Öyle benziyor ki suretin
Her nerede kanayan acıyan ne varsa
Hepsine el atmış kalbin
Hangisini alsam düşlerime
Kırmızı bir
Yağmur yağıyor gökyüzünden
Acıtıyorsun
Kanatıyorsun ne varsa bedenimde
Dirhem dirhem yakıyorsun
Her karesini
Ele geçirmiş yokluğun
Hasret bile dindiremezken acısını
Hiç ama hiç değmeden sol yanıma
Gelip içimden geçiyorsun
Ve ben susuyorum
Sanki susmaya hasretmiş gibi yüreğim
Susuyorum
Sanki uzunca zaman
Özlem duymuş gibi kalbim
Susuyorum
Hayata
Kadere
Yaşama susuyorum
Ve dün geceye gidip
Senden kalan ıslaklığı da alıp
Kadehlere dolduruyorum
İçlerinden bir tanesini seçip
Tek kadehte içiyorum
İçinde umut var biliyorum
Ama unutmak zorunda olduğumu da
Çok iyi biliyorum
Biliyorum ki
Hatırladıkça her gün
Bir kadeh senden
Bir kadeh de benden içiyorum
Mert Zafer Cansever