Hoşça Kal Sevdiğim
İçimdeki sevgi kadar bağlanmıştım hayata
Oysa gücüm yettiği kadar değil
İçimdeki sen kadar gitmeliydim savaşa
Sen benden giderken
En yavaş adımların dı aslında beni vuran
Ben de sana uydurup yolları
Usulca uzaklaşıyordum ardından
Oysa keskin bir bıçak gibi
Kesmeliydim bu vakti en hassas yerinden
Yavaş yavaş çekmektense bu ayrılığı
Çekip gitmeliydim bu şehirden
Bir anda var olup
Ve bir anda yok olmak gibiydi aşk
Bir anda sıcaktan terlerken ellerim
Diğer yanda buz gibi üşümek miydi ayrılık
Son sözler söylenmiş ve susmuştu yüreğim
Yine susup yine lal olmuştu dillerim
Kendime anlatıp kendime söylüyorum şarkıları
Sana dair ne varsa içimde sakladığım
Hepsine birer birer mil çekiyordu kalbim
Ve yine ardından bir yol olmuştu gözlerim
Ve yine bir gece daha bitti ömrümde
Yine bir sabah oldu gelip doğdu üzerime
Yine güneş gelip vuracak gözlerime
Bu kaçıncı sabah bu kaçıncı bahar sineme
Uslan, ey kalbim, dur, yoksa duracaksın yine
Yine gözlerimde yaş, yine ıslanmış geceler
Hep sil baştan hayat ve yine sil baştan yaşam
Yine bir doğan güneş ve yine gözlerimdeki inciyle
Karanlığa uyanan sırılsıklam düşünceler
Gitmiyor aklımdan yardan gelme sevdam
Kal desem sana düşer miydin aklıma
Bir elim hoşça kal diyor ardından
Diğer yanda ise yüreğim
Gitme kal diyor uzaklara
Aklım senden daha çok şey öğrenmişti şimdi
Ve yüreğime söz geçirecek kadar da
Daha güçlü düşlerim var bu gün
Ve sana ne git ne de kal diyor gözlerim
Sözüm geçer susar yüreğim ama
Seni bilmem sormakta istemiyor kalbim
Bu yüzden bende bu savaş bitmiştir ey yarim
Sen hep yaşa hep ayakta kal
Hoşça kal sevdiğim
Mert Zafer Cansever