İçimden Bir Ses
İçindeki ben’e bir kulak ver
Ben bendeki senle konuşuyorum
Sen uzaktan perdelerken gözlerimi
Halimi mahremle kapatıyorum
ღ
Gülüşün gülümserken düşlerime
Hüzünler vedalaşıyor yüreğimden
Gece vakti hayaller kıpraşırken
Kuşlar ötüşüyordu erkenden
ღ
Sen sendeki bana bir gülümse
Ben bendeki senle bakışıyorum
Sen uçurumdan alırken gözlerimi
Ben bir nefes daha çekiyorum
ღ
Acıkmışlığın başı suyundan dı
İçmeden ruhunu yapamıyorum
Bir damlan olmadığında içimde
Yokluğuna savaş açıyorum
ღ
Sen zamanla değil her gün gel
Ben seninle an’ı özlüyorum
Kanlı bıçaklı yıllar kaçarken
Ben seninle mutluluğu kovalıyorum
ღ
Bir duruşun kalıyor ki aklımda
Ömrümce bakışlarını unutamıyorum
Caddeler sayarken adımlarını
Bu şehrin kölesi oluyorum
ღ
Bir ses duysam seni hissetsem
Bir çift kadeh geliyor aklıma
Bir dokunuş olsan ki omuzlarımda
Tutuşurdum o an umutlarımla
ღ
Hep bir sen var, sözlerim gibi
Baktığım her yer gözlerin sanki
Her nereye çevrilse de bedenim
Tenin tenime değer gibiydi
ღ
Bir dokunuş olsun kalsın içinde
Asla bir sitem olmadı benimkisi
Ve içimden bir ses diyor ki sanki
Aşkı bizimle anıyorlar şimdi.
Mert Zafer Cansever