Korkuyorum
Sana ben sev diyemiyorum
Çünkü sevdiğini çok iyi biliyorum
Ama aşık da olamıyorum
Çünkü seni önce sevmek istiyorum
Tanımak istiyorum
Dolu dolu yaşamak için ellerini
Avuçlarımda hissedip
Kapatmak istiyorum gözlerimi
Bazen de bir yıldız olmak geçiyor kalbimden
Uzaktan parlayıp
Dokunup kıyamadığım suretini
İzlemek istiyorum içimden
Sözlerim geliyor aklıma
Seni düşünüp seni izliyorum her dakika
Sığdıramadığım hayallerime üşüyorum
Her gece yattığımda
Seninle uyurken gözlerim
Sessizce seni düşlüyor kalbim
Aşık değilim
Ama sensiz de geçmiyor günlerim
Belki korkuyorum
Belki de korkmadan
Sevmek istiyorum
Ya da seviyorum ama
Aşık olamıyorum
Tuhaf bir serzeniş var içimde
Bir sitem bir hüzün kendi kendime
Bazen de bir öfke geliyor deriden sesime
Aşk ile sevgi arasında çekilen
İnce bir çizgide
Öylece gidip geliyorum gizlice
Uzaktan izlenip
İçimden geçiyorsun sessizce
Belki de
Farkında olmadan çekiliyor gözlerim
Çekiliyor ellerim ellerinden
Korkuyorum belki de
Aşkı bulup sonra kaybetmekten
İşte bu yüzden sadece susuyor
Ve sana gel
Beni sev de diyemiyor kalbim
Çünkü sevdiğini de çok iyi biliyor içim
Ama diyorum ya
Aşık olmaktan çok
Seni sevmek geçiyor içimden
Ya da sevmekten önce
Tanımak geçiyor yüreğimden
Tanıyıp avuçlarımda hissedip
Sadece
Senin olmak istiyor ellerim
Ama yine de korkuyor gözlerim
Ama senden değil
Aşkı bulup da
Seni kaybetmekten kaçıyor kalbim
Mert Zafer Cansever