Onca Bahara
Kırmızı bir yüreğin uyuya kaldığı
Bir son bahar akşamında geldi bana ayrılık
Sen delice bir rüzgardın şehrimde esen
Ben ise, Düşen bir yapraktım
Kırık dallarımda düşünen
Dirhem dirhem uzaklaşırken kentinden
Çöle dönmüş bir şehir bıraktım sana, yıkılmış
Karanlık
Ağaçlar kuru, yapraklar ise savrulmuş
Bomboş kaldırımlar, kavrulmuş sokaklar
Onca bahara hasret, topraklar bıraktım sana
Çiçeksiz, kokusuz, hisleri olmayan, gamsız
Bir hayat bıraktım sana,
Çaresiz!
Gözleri olmayan kör
Nereye gideceğini bilmeyen
Bir yol bıraktım sana
Çökmüş
Asfaltı kırık, çıkmaz bir sokak
Gelecek karşına,
Bensiz ve çaresiz!
Bir katil olacaksın dünyanda!
Nice ömürler çürüten.
Ben ise yitik bir aşkım sadece
Bir ilki yaşayan
Belki de;
Bir ayrılık arifesindeyim seninle
Kim bilir!
Belkide giderken hiç üzülmediğim
Bir sevgiydin yüreğimde
Ardıma bakmadan, ağlamadan
Pişmanlık nedir bilmeden
Bıraktığım!
Tek bir kişiydin gönlümde
Kenara attığım
Mert Zafer Cansever