Aşk Yarası
Simsiyah gökyüzünündeki yıldızların parlayarak
Yüzüme vurduğu anlarda belkide gözlerimi açtığım zamanlar
Bir bakışına tutulurken aya benzeyen gözlerim
Aklıma gelirdi yüreğimden atamadığım sözlerim
Anlatamazdı susardı, küsmüştü geçmişine zavallı yüreğim
Ayın en karanlık bölgesine saklanırken yıllarca anılarla
Bir ışık bir umut beklemiştim belkide, ayaz gecelerde
Ama ne çare, beklesem de yıllarca zemheri cehennemlerinde
Katmer katmer büyümüştü hasretin, çığ gibi olan yüreğimde
Düşse de yenik zalim yıllara, yaksa da içimi acımasızca
Hep bir sen, yada adına umutlar koyduklarım geldi aklıma
Küçük sevinçler ile yaşadığım bu zamanlardı aslında
Kim bilir belkide kendimi kandırdığım zamanlara eşti umutlarım
Ne bilim işte böyle bir şeydi belkide seninle yattığım hayallerim
Gözlerimi açtığımda sana tutulduğum bir anda kaybetmekti belkide
Seninle bulduğum umutlarımı
Kim bilir işte belkide seninde bilmediğin şeylerdi
Ne sen ne de ben aklımıza bile getiremezdik bunları
Kuşların bile en kırık dallarıma konacaklarını
Döküp yapraklarını rüzgarlarda kaybolacaklarını
Ben de bilemezdim aslında
Senin bile bilmediğin duyguları içime alıp saklamasını
Saklansam da nereden görecektin ki sanki
Sana söylenmeyen, gösterilmeyen bir aşk yarasını
Mert Zafer Cansever