En Güzel Yerdesin
En çok, seni gördüğüm o ilk günü özledim
İçinde sen vardın, adımı bile bilmesen de
Ellerini tuttuğum, günleri hayal ettim
Her gece yatıp, sana geldim sen istemesen de
Her gün kapını çalıyordum aslında gizlice
Hiç kapı açılmazdı, ama umutsuz değildim
Bir ışık bekler, gezerdim sessizce gökyüzünde
Ama dayanamaz, usulca pencerenden girerdim
Özlemek çok güzel, gerçekten seversen eğer
Beklemek değermiş her şeye, o gelmese bile
Aşk, onu istemekmiş, onunla güle bilmekmiş meğer
Uzaktan bile olsa, tutmakmış ellerini görmesem de
Her ne kadar sitem etsem de kendime
Ondan bahsetmeden yapamıyorum duramıyorum
Onsuz bir hayat yaşasam da kendimce
Onu düşünmeden, hiç bir güne ısınamıyorum
Mektuplar yazıyorum kendimden yüreğime
Kendime yazıp kendim okuyorum usulca
Şiirler yükseliyor kalbimden gökyüzüne
Geçtikçe zaman, yenik düşüyorum yıllara
Bir başımayım sensiz sen beni bilmezsin
Yalnızlık vurmuş günlere sessizce
Ben seni ne çok sevmişim, ama sen görmezsin
Bağlanmışım bir kere, gidemem sen bilmesen de
Şimdi yoksun uzaklardasın, biliyor kalbim
Ama sen benim gecemin, en güzel yerindesin
Bir habersiz yaşıyor sensiz, zavallı yüreğim
Ama sen benim gönlümde, en özel yerdesin
Mert Zafer Cansever