Merhaba Hayat
Bugün yine geceden kalmayım sabahlara
Hiç uyumadım desem, tam zamanı belki de,
Bir önceki gecenin ikizi gibi olsa da
Alışmak zor geldi ilk kez dün gece.
Akşam olup karanlık çöktüğünde
Bir ağrı saplandı kimliği belirsiz,
Göğsümün tam ortasını delip geçerek
İçine yerleşip oturdu sanki sebepsiz.
Farklıydı bu defa, her gecenin aksine
Yatıp, şafağı beklediğim zamanlara eş
Heyecanla beklediğim sabah güneşine
Düşman eyledi beni dün gece
Nereden bilirdim ki, anıların ansızın
Bir gece yarısı vaktine eş düşeceğini
Gelip aklıma, bir çivi gibi saplanıp
Yakıp yüreğimi geçeceğini.
Kana karışmış bir hastalık gibi, her an
Zamanın her anını saat saat takip etmesi
Düşüp peşine, yarınları olmayan düşleri
Rüyalara katıp alıp anılara götürmesi.
Hani bir eşya olsa da kızıp atsam çöpe
Veya ateşe verip yaksam da kurtulsam
Mümkün müydü cana kitlenmiş bir geçmişi
Söküp almak, atıp çöpe oracıkta yakmak
Alıp küllerini savurmak rüzgara
Tek isteğimdi, sabaha karşı bir gecede
Güler bir yüzlü bir güneş ile birlik de
Hayata merhaba demek
Tek dileğim oldu dün gece
Mert Zafer Cansever