Sensiz de Yaşıyorum
Yokluk nedir ki sevgili
Sorduklarında hayatı gözlerine
Sadece ölüm mü yazar kitabında senin
Bilir misin yüreğindeki boşalan sıcaklığı
Bilir misin avuçlarındaki imkansız suretimi
Söküp atamadığın
Hiç bir zaman da ulaşamadığın gökyüzünü
Yağdırabilir misin sırılsıklam bedenime
Sen
Sen ey sevgili
Sus
Sus konuşmadan anlat içindeki sevgini
Yapabilir misin
Sen dilsiz olabilir misin yokluğumda
Sevebilir mi kalbin uzaktayken
Görmeden sevebilir mi sayfaların kitaplarda
Yazabilir misin mısra mısra gülüşlerimi
Güldürebilir misin kalbini olmadığımda
Bilmiyorum
Bilmiyorum ama uzaktan da olsa
Çok seviyorum
Tarif edilemeyen bir his
Susup da anlatamadığım
En güzel duygularda saklısın elbet
Ellerime gizlediğim
Bir sıcaklık belkide gözlerim
Benim sevip de
Senin asla anlayamadığın
Bir türkü kalacak belkide kalbin
Yaşanması zor da olsa
Yokluğun bahane değil ellerime
Olmasan bile
Hayatımın en anlamlı yanısın
Sol yanımdaki ateşte
Evet yokluk dediğin sadece
Ölüm değildir benim içimde
Her ne kadar sende ölüler kaybolsa bile
Ben de ise yokluğundur ölüm sadece
Sen bilmezsin ama
Ben seninle kalkıp
Seninle yatıyorum her gece
Yaşanması zor
Vazgeçilmesi imkansız
Unutması ise bir düş
Yokluğun ise bir hayal kırıklığı
Olsa bile
Yaşıyorum sevgili
Sen bilmesen de
Ben yaşıyorum
Ölüm gibi görünsem de
Yaşıyorum
Olmasan da yaşıyorum
Bilmesen de yaşıyorum
Yaşıyorum sevdiğim
Sensiz de yaşıyorum
Mert Zafer Cansever