Kış Uykularım
Yine bir serinlik çağırıyor kalbim
Yine gerçekler gelip vuracak yüzüme
Yine gelip gözlerimde donacaksın biliyorum
Ve yine gelip yalvaracaksın dizlerime elbet
Düşlerimden sesleniyor şarkılar bu gece
Hayallerimde gizleniyorsun saklıyorum seni
Onca ihanete bunca günler yaşarken kalbimde
Kaçıyorum köşe bucak senden bilmesen de
Ağrıtıyor içimi acıtıyor yaptıkların her gün
Her gün unutmak istiyorum seni
Ve yine her güne sığdırmak istiyorum yokluğunu
Sırtımdan vurduğun her saati bile
Öldürmek istiyorum geç kalmış vakitlerde
Yanıp yakılmış bir ormanın külleri var içimde
Yaprak yaprak uçuşuyorsun gözlerimde
Bir rüzgar bekliyorum içimde fırtınasıyla
Hepsini alıp götürsün diye sessizce
Üşüyorum
Üşüyorum ama gidişine değil içimdeki serinlik
Yokluğuna da gelmedi göğsümdeki kışlar
Varlığında yaşadığım bin bir türlü ihanete
Kör olmuştu gözlerim şimdiye kadar
Tek hırçınlığım vardı kıskandığım zamanlar
Ve tek bir insan vardı içimde sevdiğim
Sevdiğim kadar da sevildiğimi sandığım
Bir aşk vardı kalbimde
Şimdilerde ise uzaklığın bile koymuyor yüreğime
Yokluğun ise hiçte bahane değil bu günlerde
Çünkü onca mevsimden
Sadece bir kışı seçmiştin içimde
Ve içimde karlar yağıyor şimdi
Ve kalbim ise yer yüzü kadar bembeyaz
Ve tertemiz bir sayfaya açlıyor yüreğim
Ve ben
Uyutuyorum seni yavaş yavaş
Mert Zafer Cansever