Nefes Gibi
Saatlerin usulca durduğu
Ve gelip de yüreğimden
Sessizce vurduğu bir aşk seninkisi
Tüm zamanı içine çeken bir deniz gibi
Sonsuz bir boşluğa bile sığmayan
Sınırsız bir sıcaklıktı benimkisi
Anlatırken bile titreyen ellerim vardı
Ve kuramadığım cümlelerim vardı senin için
İçine hasret kattığım bu saatlerin
Her dakikasında
Sen söylenirdin ikimiz için
Anlatamazdım seni
Tarif edemezdim yüreğini
Ama seni sevmek için de
Tutamazdım kendimi
Onca baharın
Çiçeklere olan aşkı gibi
Toprağımda beklerdim seni
Her saatiyle tohumlanan bir fidan gibi
Seni ekerdim kalbime
Ve oracıkta sevip büyütürdüm yüreğimde
Susardın
Ve o an ben susadığını anlardım
Ve yine seni ben
Hemen oracıkta
Sevinç gözyaşlarımla sulardım
Seni sevmek seni beklemek gibi
Seni özlemek seni istemek gibi
Benim için hepsi aynı şeydi içimde
İşte bu yüzden seni
Her şeyden ayrı tutardı kalbim
Ayrılığın bile kıskandığı
Ayrılığın bile tutup hapsedemediği
Ayrı bir aşksın yüreğimde
Çünkü hiç bir zaman biz
Ayrı kalmadık bu şehirde
Yolların çaresizliğine gülüyorum
Hepsi beni bekliyor
Ve hepsi ayrılığı istiyor
Ama ben gitmiyorum
Küsüp darılan kim varsa bu aşka
Hepsine birer birer mil çekiyorum
Seni benden almak
İçimden kalbimi söküp atmak gibi bir şey
Öyle kolay değil vazgeçmek
Bir yanım değil
Her yanım senden geçiyor sevdiğim
İşte bu yüzden yollar değil
Nice köprüler yıkılsa bu gün
Yine senden geçer gözlerim
Seni sevmek için anlamak gerekmedi hiç
Ben seni en sebepsiz bir yaşamın
En nedensiz bir mevsiminde sevdim
Hiç bir şeyin anlamı yokken içimde
Şimdi her şeyin yerini
Sen aldın sevdiğim
Hiç zorluk çekmedim
Öyle kolay oldu ki bir anda sevdim
Nefes gibi
Aşk gibi
Yaşam gibi
Seni sevmek yeter dedim
Ve sevdim
Ve seni hiç terk etmedim
Mert Zafer Cansever